Proefstation bij Vlottendorp 2022

Vijfentwintig jaar na mijn eerste lollyproject (It Sucks, 1997) keerde ik via een prachtige omweg terug bij de lolly. Want het was toch Elles Kiers die duizenden lolly’s maakte onder de titel Proef me. Elles haar lolly’s hadden vaker de vorm van haar eigen duim. Ik heb haar vaak geholpen en regelmatig gegrapt over mijn lollyproject uit 1997. Komt dan in 2022 ineens de lolly in luxe verpakking uit 1997 opnieuw in productie? Of kopieer ik gewoon Elles haar werk? Of is er niet echt zoiets als eigen werk zonder de invloed van anderen?

(It Sucks, 1997, lolly in luxeverpakking, co-productie met Martien Zwiers onder de naam One Productions.)

Al met al was het Vlottendorp 2020 dat mij vroeg om een bijdrage in de vorm van iets ludieks en daarom stelde ik voor om met Proefstation langs te komen. Proefstation als een lolliefabriekje op wielen. Het idee was dat je kunt hier kon komen praten en je duim afgieten zodat je later lekker op je eigen duim kunt zuigen. Natuurlijk past Proefstation ook heel goed bij de ontwikkeling van Stichting Proef me en blijft het werk van Elles belangrijk voor me.

(Proefstation 2022 bij Vlottendorp)

Vlottendorp Meerstad vond plaats op strand Meeroevers in Meerstad. Hier konden kinderen drie dagen lang met vriendjes en vriendinnetjes werken aan een eigen vlot. In het randprogramma kwam er van alles aan bod dus een bezoek van Proefstation pastte daar goed in. De foto’s zijn o.a. met dank aan Geert van Duinen, zie ook deze LINK

Waarom je duim afgieten? De vraag voerde me naar een oud verhaal over een ‘zalm der wijsheid’ en een kok die ooit zijn duim in een reflex in zijn mond stak nadat een spat heet vet op zijn duim was terecht gekomen. Hij was doende de zalm te bakken en het zuigen op zijn eigen duim om de pijn te verzachten gaf hem ook een deel van de wijsheid van de zalm. Ik laat maar even achterwege hoe die zalm de wijsheid had verkregen en denk aan Elles haar duimlollys en hoe Elles haar wijsheid heeft gedeeld.

Proefstation ging tijdens Vlottendorp op zoek naar de duimlolly der wijsheid. We leerden o.a. dat:

  • Modder van onder het zandstrand van Meerstad niet genoeg kleideeltjes en teveel organische deeltjes bevat om een goede basis te vormen.
  • Je het best rivierklei gebruikt als basis voor een gietvorm van gips.
  • Smeer om de gestolde gietvorm de latex zodat je een goede gietmal krijgt voor een lolly.
  • Gips direct gieten op een vorm kan ook maar dan wel in een vorm die zelf zachter is dan gestold gips. Dit hebben we o.a. gedaan met het oor van Marijn. Wel grappig dat juist de beschermde prop in zijn oor het best uit de verf komt in de latexvorm.
  • Omgekeerde afdrukken van gips naar latex leidde ons naar de prachtige duimpaddestoel, die ik gelijk maar Pollex Fungus heb gedoopt. In reactie daarop kwam regelmatig een gesprek over smaak op gang.
  • Smaken kunnen worden toegevoegd zoals bijvoorbeeld micro-doses hallicunante paddestoel (alleen bij volwassenen natuurlijk), gedroogde spaanse pepertjes (als je er tegen kan) of karwei.
  • Verschillende vormen zijn uitgeprobeerd die thematisch pastten in het verhaal van Vlottendorp; roeispaan, hamer, spijker en bouwsteentjes.
  • En ook was de kleur van de caramel een heel leerproces van temperatuur en concentratie.

Uiteindelijk hebben we een prachtige heldere duimlolly weten te maken van Pule (11 jarige vlottenbouwer uit Groningen) zijn duim.

(Pule genoot zichtbaar en kwam nog regelmatig langs om te zeggen hoe lekker die was. Of hij veel verhalen uit zijn duim heeft gezogen zullen we in de komende jaren wel merken.)