School voor de Vrolijke Apocalyps
Met de School voor de Vrolijke Apocalyps kunnen we heel creatief kijken naar de mogelijkheden die komende of zich reeds ontwikkelende rampen ons bieden. Dit gaat niet over de verhalen waarin mensen zich redden met een ark of een ander wonder, dit gaat over de verhalen van alle anderen. Een school om te leren hoe we voorbij de paniek en het trauma kunnen komen, en hoe we dus ook het mooie in de ogen durven te kijken.
With the School for the Happy Apocalypse we can look very creatively at the possibilities that coming or already developing disasters offer us. This is not about the stories where people get by with a god given ark or some other miracle, this is about the stories of everyone else. A school to learn how to get past panic and trauma, and how we dare to look the beautiful in the eye.
De school is een model van denken die de drie begrippen school, vrolijkheid en ramp tegenover elkaar plaatst, in een driehoek. Binnenin deze driehoek wordt een situatie geplaatst waarmee je aan de slag kunt gaan. Dus wat betekent het bijvoorbeeld als je iets wil leren over het rampzalige van de pandemie terwijl dit ook met een positieve houding moet worden gedaan. Dus hoe blijf je vrolijk? Hoe leer je van een ramp? Hoe blijf je lachen als alles tegen gaat valt?
The school is a model of thinking that juxtaposes the three concepts of school, cheerfulness and disaster, in a triangle. Inside this triangle is placed a situation that you can get started with. So what does it mean, for example, if you want to learn something about the catastrophe of the pandemic when it also has to be done with a positive attitude. So how do you stay cheerful? How do you learn from a disaster?
In 2021 keken we (de redaktie: Anna Dupon, Erin Stel, Marike Splinter en Henry Alles) naar hoe te reageren op de ramp dat onze dierbare collega kunstenaar en kok Elles Kiers de ziekte Alzheimer bleek te hebben en dus nooit nog weer haar eetbare kunst zal maken. Met een lach op ons gezicht hebben we het boekwerk Lees me gepubliceerd, hebben recepten eruit gekookt met anderen en een stichting opgericht vernoemd naar een werk van Elles: stichting Proef me.
In 2021 we (the editors: Anna Dupon, Erin Stel, Marike Splinter and Henry Alles) looked at how to react to the disaster that our dear colleague artist and cook Elles Kiers turned out to have Alzheimer's disease and thus never again will create her edible art. With a smile on our face we published the book Read Me, cooked recipes from it with others and set up a foundation named after a work by Elles: Stichting Proef me.
Al tijdens Lees me dachten we na over ‘hoe je dan wel een groep bij elkaar krijgt?’ als een samenleving er alles aan lijkt te doen om dit te voorkomen. En dit zeggen wij niet met alleen boosheid want de vrolijkheid van de school staat ook voor het gegeven dat schoonheid en wreedheid samen bestaan dus ook bij ziekte, ongelukken, rampen en systemische fouten. Het doel is om jezelf en elkaar te onderwijzen over de situaties die echt aan de hand zijn.
Already during the making of LEES ME we thought about 'how to get a group together?' if a society seems to do everything it can to prevent this. We are not saying from mere anger as the school also stands for the fact that beauty and cruelty coexist, so also in illness, accidents, disasters and systemic errors. The goal is to educate yourself and each other about the situations that are really going on.
Spoedig meer hierover / Soon more news about this!! Intussen is er altijd wel iets om je ergens over te informeren dus ga je gang en klik! / But as there is always something to inform yourself about so please see the following links:
‘Straight people, I invite you to live queerly.’ (Jonas Osmundson)
For Earthly Survival (video)