Nieuws / news

13 maart 2023: Nu ook het afsluitende diner The Table Is Set (toch) heeft plaatsgevonden kan ik antwoord geven op hoe de hele ervaring van A Little Odyssey is geweest: “Verlossend en verrijkend”. En ga ik weer op reis? Ja! / Now that (after all) the closing dinner The Table Is Set has taken place I can answer what the entire experience of A Little Odyssey was like: “Redemptive and enriching”. And am I going to travel again? Yes! En ook nu durf ik te vragen want The Table Is Set goes Burlesque in Kroatië! Ik zoek een sponsor, een mee-lifter en ik zoek toch echt een zakelijke partner voor langere tijd! Meer informatie hieronder / And now I dare to ask because The Table Is Set goes Burlesque in Croatia! I am looking for a sponsor, a hitchhiker and I am really looking for a long-term business partner! More information below!

Half april vertrek ik in de richting Co-Transpose in Griekenland / In April I leave for Co-Transpose in Greece. Op de heenweg rij ik via Venetië richting Kroatië om daar te gaan repeteren aan The Table Is Set, dan een maand heerlijk werken met Co-Transpose in Griekenland om op de terugweg om The Table Is Set te gaan spelen op het Cres Fringe Festival in Kroatië! / On the way there I drive via Venice to Croatia to rehearse The Table Is Set, then spend a wonderful month working with Co-Transpose in Greece and on the way back I play The Table Is Set at the Cres Fringe Festival in Croatia!

Om deze tweede reis in korte tijd mogelijk te maken wordt ik dus al financieel gesteund door Co-Transpose maar ik zoek nog het volgende / To make this second trip possible in a short time, I already received support from Co-Transpose, but I am still looking for the following:

EEN SPONSOR! Welke garage wil mijn bus een beurt geven, van twee nieuwe achterbanden voorzien en de tank volgooien voor de eerste etappe? Als tegenprestatie vermeld ik de naam op de website en in de nieuwsberichten. Maar een dikke sticker op de auto mag ook hoor. / A SPONSOR! Which garage wants to service my bus, fit two new rear tires and fill the tank for the first stage? In return I will mention the name on the website and in the news items. But a big logo on the car is also allowed. Uiteraard zal ik er voor zorg dragen dat er een diner komt om ook deze reis na die tijd nog een keer te vieren. Voorwaarden altijd in goed overleg! / Of course I will ensure that there is a dinner to celebrate this trip. Conditions always in good consultation!

My new found friend Kata and I driving to Zrenjanin

EEN MEELIFTER! Wie wil er mee betalen aan de diesel en lekker meerijden naar Venetië op 18/19 april om op tijd te zijn voor de opening van de La Biënnale 2024? Onderweg kunnen we lekker over kunst praten! / A PICK-UP! Who wants to pay for some of the diesel and enjoy a ride to Venice on April 18/19 to be in time for the opening of the La Biënnale 2024? We can talk about art along the way!

EN EEN ZAKELIJKE PARTNER! Steun in de vorm van advies is altijd welkom maar ik zoek nu echt toch wel een zakelijke partner voor Stichting Proef me! Dus zegt het voort! Het is nog steeds het idee om meer en vaker op verschillende locaties The Table Is Set uit te voeren maar alleen lukt me dat echt niet. / AND A BUSINESS PARTNER! Support in the form of advice is always welcome, but I am now really looking for a business partner for the Proef me Foundation! So spread the word! The idea is still to perform The Table Is Set more and more often at different locations, but I really can’t do that on my own.

Uiteraard zal ik iedereen weer op de hoogte houden van deze reis en wat er onderweg allemaal gebeurd. Er gaan kostuums en maskers mee natuurlijk. Maar bovenal ‘als het over mij gaat, gaat het dus juist ook over anderen’. En hoe? Op een manier die ik ook niet altijd kan omschrijven. Maar je kan het blijkbaar wel ervaren, bijvoorbeeld op het festival op Kroatische eiland Cres waar ik en een burlesque performer elkaar aan tafel gaan ontmoeten. Met of zonder bivakmuts? Dat is de vraag! / Of course I will keep everyone informed about this trip and what happens along the way. Costumes and masks are packed, of course. But above all, ‘when it’s about me, it’s also about others’. And how? In a way that I can’t always describe. But apparently you can experience it, for example at this festival on the Croatian island of Cres where I and a burlesque performer will meet at the table. With or without a balaclava? That is the question to be asked!

Trouwens eind van deze maand zit ik eerst met het EAT collectief in Extrapool in Nijmegen, vier daarna in april nog een feestje met Pussy Riot in Apeldoorn / BTW at the end of this month I will be with the EAT collective in Extrapool in Nijmegenand early April I will celebrate life with Pussy Riot in Apeldoorn.

13 februari 2023: Lieve donateurs en anderen / Dear sponsors and others, The Table Is Set van 8 maart gaat niet door! Voordat ik hier op in ga eerst even een korte samenvatting van de uitgaven van de crowdfund voor A Little Odyssey door Stichting Proef me: iets meer kosten gemaakt voor brandstof dan gedacht, maar minder voor diners, een tegenvaller die meeviel qua onderhoud en absoluut een duidelijke behoefte aan een minder dure  bankinstelling. Dus is het heel goed gegaan. Wel zoek ik naar een zakelijke partner, dus als je dat bent, mail me! / The Table Is Set of March 8 is cancelled! Before I explain first a brief summary of the crowdfunding expenditure for A Little Odyssey by the Proef me Foundation: slightly more costs for fuel but less for dinners, a technical setback that was not too bad in terms of maintenance and in the end a clear need for a less expensive bank. So it went very well. However I am looking for a business partner, so if you are, please email me!

The Table Is Set van 8 maart gaat dus niet door? Jullie fijne reacties in de afgelopen tijd komen neer op het volgende : ‘Hey Henry, je hebt meer dan voldoende gedaan op die hele reis, we hebben er van genoten en natuurlijk willen we nog wel wat verhalen horen maar er moet ook ruimte zijn voor toekomstmuziek. Zoals je dat zelf ook aangaf in de vorige update’. En inderdaad, de steun die wij hebben ervaren als stichting bij de organisatie van A Little Odyssey bevalt ons en mijzelf zelfs beter dan menig subsidie dus zijn we bezig met die toekomstmuziek, inclusief een mogelijke Europese tournee van The Table Is Set. / Your feedback boils down to the following: ‘Hey Henry, you have done more than enough on that entire trip, we enjoyed it and of course we would like to hear some more stories, but there must also be room for future music. As you yourself indicated in the previous update’. And indeed, the support we have experienced as Foundation in the organization of A Little Odyssey suits us and myself even better than many subsidies, so we are working on that future, including a possible European tour of The Table Is Set. Dus op 8 maart is er wel een kleine versie van The Table Is Set maar dan met een kleine groep mensen. Als je online aanwezig wilt zijn kan dat, stuur me dan even een berichtje. / So on March 8 there will be a small version of The Table Is Set with a small group of people. If you would like to be present online, please send me a message.

Ik ben nu meer dan een maand terug en heb in die weken ook nog twee donaties ontvangen van nieuwe donateurs, een prachtig getekend recept gekregen van Anna Kautenburger uit Leipzig, verder ik was betrokken in een groot aantal off- en online gesprekken voor die mogelijke Europese tour en kreeg zelfs nog het advies om een podcast te beginnen. Met het laatste ben ik trouwens druk bezig in mijn net gerealiseerde In the future_future there will be love – audio kitchen. Later meer daarover. / For over a month I have now been back and in those weeks I have received two donations from new donors, received a beautifully drawn recipe from Anna Kautenburger from Leipzig, and I was involved in a large number of off- and online conversations for the possible European tour and was even advised to start a podcast. With the latter I am busy in my recently completed In the future_future there will be love – audio kitchen. More about that later.

En natuurlijk zocht ik tussendoor tijdelijk werk als keukenhulp maar ben inmiddels ingehuurd als artistiek mentor voor een aantal uur. En in april mag ik weer meedoen met Co-Transpose in Griekenland. Dit keer ga ik met de trein. / Meanwhile I did look for temporary work as a kitchen assistant but have been hired as an artistic mentor for a number of hours. And in April I can participate again in Co-Transpose in Greece. This time I’m going by train.

Maar ik laat je niet zo maar gaan, er zijn regelmatig vragen over Ermis en ik dus schreef ik het volgende over wat er gebeurde op 30 november 2023 / But I won’t let you go just like that, there are regular questions about Ermis and I, therefore I wrote the following about what happened on November 30, 2023 /:

In mijn zoektocht naar een goede locatie voor de The Table Is Set in Athene krijg ik enkele tips waaronder een keuken voor daklozen en een queer café dat open staat voor presentaties. De keuken blijkt niet meer op het gegeven adres te zitten dus loop ik die dag verder richting Beaver zoals het café heet. Ik geniet want Athene is voor mij de stad van het lopen, de nimmer egale trottoirs zijn een feest van danspassen voor me. / In my search for a good location for The Table Is Set in Athens, I received some tips, including a kitchen for the homeless and a queer café that is open to presentations. On the day it turned out the kitchen is no longer at the given address so I continued me way towards Beaver, as the café is called. I enjoy walking in Athens,the never-smooth sidewalks are a feast of dance steps to me. Meer en meer begin ik de buurt te herkennen van jaren geleden toen de tentoonstelling Documenta 14 ten dele in Athene was. ‘Ik kom altijd weer ergens terug’ bedenk ik me. Ik loop om de hoek van een toenmalige tentoonstellingsruimte in de richting van het café. En bij elke meter die ik naderbij kom wordt het me duidelijk dat ik mogelijk ook eerder in Beaver ben geweest en wel met iemand anders. Dat brengt me stevig van de wijs. / More and more I am starting to recognize the neighborhood from years ago when the Documenta 14 exhibition was partly in Athens. It is funny that I always seem to return to places. I walk around the corner of what was then an exhibition space into the direction of the café. And with every step closer it becomes clear to me that I may have also been to Beaver before, with someone else. A derailing thought. Bij binnenkomst ben ik al niet meer in het hier en nu maar in het verleden en in het verlies van een relatie. Mijn hart bonst harder dan gewenst terwijl ik gewoon wil terugkeren naar de orde van de dag om te vragen of ik misschien hier iets mag organiseren, liefst samen met de uitbaters. Een inwendige sirene maakt lawaai voor tien en leidt me langzaam naar de afgrond. Ik kom amper of niet uit mijn vraag en tuimel over mijn eigen woorden. De uitbaatster lijkt haar hakken in het zand te zetten en loopt ook nog eens weg. / Upon entering the café I am no longer in the here and now but in the past and in the loss of a relationship. My heart is pounding harder than desired and I try to return to the order of the day and want to ask if I could perhaps organize something here, preferably together with the managers. An internal siren deafens my thoughts and slowly leads me to the abyss. I can hardly get my question out and stumble thru my own words. The manager seems annoyed and walks away. Inwendig probeer ik Ermis er bij te slepen om toch gewoon te ontspannen en biertje te bestellen, dan komt de vraag misschien later nog terug. Ik kijk naar de koelkast, zie een lokaal bier staan en met een plotseling raar Amerikaans accent bestel ik geen Bergina maar een VurTjaainah. De tedere glimlach van de bediening troost me en ik ga zitten en drink. Ik werd uiteindelijk niet geattendeerd op de poëzie presentatie die avond maar ik zag wel de nieuwe dichtbundel al liggen. Het zag er mooi uit en ik fotografeerde het achterblad voor vrienden voor later. / Internally I try to pull Ermis up front to be able to relax and order a beer, then maybe the question will come back later. I look at the refrigerator, see a local Bergina beer and with a sudden strange American accent I order a VurTjaainah. The gentle smile of the waitress comforts me and I sit down and drink. Ultimately, I was not drawn to the poetry presentation that evening, but I did see the new poetry collection. It looked nice and I photographed the back cover for friends to possibly look into. Tijdens het opschrijven heb ik er nog even een horoscoop van die dag op nageslagen, het vermeld voor Ermis het volgende: ‘Je maakt veel mensen aan het lachen. Zelf zit je lekker in je vel. En dat komt ook je relatie ten goede’. De voorspelling voor mij zegt: ‘er gebeuren wat dingen die je niet had verwacht. Gelukkig ben je flexibel genoeg om toe te geven dat je het bij het verkeerde eind had’. / While writing, I looked at a horoscope of that day, it says the following for Ermis: ‘You make a lot of people laugh. You feel comfortable in your own skin. And that also benefits your relationship.” The prediction for me says: ‘Some things will happen that you didn’t expect. Fortunately, you are flexible enough to admit when you were wrong.”

(photo of opening by Lola Diaz Cantoni)

Misschien hebben jullie ook nog mee gekregen dat ik iets in Rotterdam deed onder de titel ‘als het over mij gaat, gaat het dus juist ook over anderen’ terwijl ik de rest van mijn tijd doorbracht met het EAT collectief op ART Rotterdam? Alles blijft te vinden op www.landscapelabs.nl dus ook de plaatjes van de terugreis van A Little Odyssey, die vind je hier. / Maybe you also heard that I did something in Rotterdam under the title ‘when it’s about me, it’s also about others’, while I spent the rest of my time with the EAT collective at ART Rotterdam? All of that and more can still be found on www.landscapelabs.nl, including the pictures of the return trip of A Little Odyssey, which you can find here.

Jullie blijven van mij horen omdat jullie zo lief zijn / I’ll get back to you because you are so sweet

Henry / Ermis

PS Intussen ben ik erg blij met mijn nieuwe boekhouder want die bakt ook poffert in een wonderpan! / In the meantime I am very happy with my new accountant because he also bakes poffert in a miracle pan!

25 januari / 25 January: De komende week ben ik in Rotterdam waar ik iets maak waarin het boek Lees me een rol speelt en daarom nodig ik je hierbij uit om komende donderdag 1 februari ’s avonds om 21.00 uur aanwezig te zijn bij De Aanschouw / Café Hensepeter op de  Nieuwe Binnenweg 184a. /  Next week I will be in Rotterdam where I will be making a presentation about Lees me (a book I co-wrote and co-designed in 2021). I hereby invite you to be present at De Aanschouw / Café Hensepeter on Nieuwe Binnenweg 184a next Thursday, February 1 at 9 p.m.

Verder ben ik aanwezig op Art Rotterdam want ik ben onderdeel van het door Lola Diaz Cantoni gepresenteerde EAT collectief. Misschien kom ik je daar ook nog tegen? Zie hieronder de info. / Furthermore I willbe present at Art Rotterdam as part of the EAT collective presented by Lola Diaz Cantoni. Maybe I’ll meet you there too? See the information below.

Snijplankjes schuren is heel leuk werk

In het kader van De Aanschouw presenteer ik ‘als het over mij gaat, gaat het dus juist ook over anderen’. Ik presenteer hierbij mijn Lees me (No. 26/200,  een boek over en door Elles Kiers) als ongeopend boek in een leeg schilderij en probeer me actief haar werk te herinneren. Het werk is de hele week nog te zien. /  In the context of De Aanschouw I present ‘if it is about me, it is also about others‘. I will present my copy of Lees me (No. 26/200, a book about and by Elles Kiers) as an unopened book in an empty painting and actively try to remember Elles her work. The work can be seen all week. Vaak, ook onderweg zoals in de afgelopen maanden tijdens A Little Odyssey, speelt Elles haar werk een rol. Uiteraard als ik ergens sta te koken of een diner vormgeef, en dan kom ik terug in Nederland en is Elles weer een stukje leger. Dus blijf ik me heel actief mij haar werk herinneren en terwijl ik dit schrijf denk ik bijvoorbeeld ook aan die ene maaltijd bij het NAI (wanneer was dat ook nog maar weer?) en natuurlijk aan de varkens Arie en Japie op Katendrecht in Rotterdam. En ik hoop dat er anderen zijn in Rotterdam die wel eens iets van haar geproefd hebben en hier even aan denken en dit met ons delen. / Elles’ work often plays a role, in recent months during A Little Odyssey, when I’m cooking or planning a dinner. And when I come back to the Netherlands to visit Elles she seems even more emptied. So I continue to remember her work very actively and as I write this I think the work we did in Rotterdam. and of course of the pigs Arie and Japie in Katendrecht neighbourhood in Rotterdam. And I hope there are others in Rotterdam who have tasted something from her and think about this for a moment and share it.

EAT at ART Rotterdam: Edible Actions Together (E.A.T.)*, a collective initiated by Lola Diaz Cantoni is excited to invite you to a first public presentation: From Thursday 1st until Sunday 4th of February at ART Rotterdam during Prospects, the part of the exhibition organised by Mondriaan Fonds. During each day, different members of the collective will be hosting E.A.T. with a number of happenings, gestures, talks, tastings, questions, thoughts, and reflections on what we have been doing. For practical information, such as opening times, tickets, and location, you can visit: https://www.artrotterdam.com/

* E.A.T. is a collective and open platform to connect, share experiences, and explore knowledge in relation to food practices. It consists of an international group of artists, cooks, illustrators, students, food enthusiasts; and more; who regularly meet in Groningen. Guided by common topics, during these encounters many things may happen: tastings, performative rituals, group actions, readings, the sharing of one’s current research, or the exchange of cultural traditions; among others.

16 januari / 16 January: We gaan komende 8 maart de naamdag van Ermis vieren met de Nederlandse versie van The Table Is Set. Later vraag ik wel of je komt, eerst vertel ik je nu over de laatste etappes van de terugreis tijdens A Little Odyssey. / Eight of March we will celebrate Ermis’s name day with the Dutch version of The Table Is Set. Later I will ask if you are coming but now I will tell you about the last stages of the return journey of A Little Odyssey.

27 december 2023: Ik ben nu vijf dagen op pad en er is iets veranderd en dat zijn de nachten, ze zijn langer en kouder en mijn bus is geen knus houten huisje. Het kost me energie naarmate ik noordwaarts rijd om soms ook de donkere uren in de bus door te moeten brengen. Dus sta ik steeds vroeger op en kleed me sneller aan, was me, maak koffie en rijdt verder. Maar genieten doe ik wel. Die dag rijdt ik weg van Skopje en de lieve mensen daar en beland in Servië in het plaatsje Turistiscka, een mislukt vakantie project waarvan alleen het restaurant het nog doet. / December 27, 2023: I have been on the road for five days now and something has changed; the nights are longer and colder and my bus is not a cozy wooden house. It is costing extra energy as I drive north to sometimes have to spend the dark hours in the bus. So I get up earlier and earlier and get dressed faster, wash myself, make coffee and drive on. But I do enjoy it. That day I drive away from Skopje and the lovely people there and end up in Serbia in the town of Turistiscka, a failed holiday project of which only the restaurant is still functioning.

Turistiscka is als een filmset: dichte mist, vogels die niet zingen en een hondje dat zich zo overdreven nederig tegen de grond vlijt dat het me chagrijnig maakt. Ik weet niet welk trauma het hondje meetorst en dus pak ik de zak met brokken uit de auto en grinnik. Het ijsplafond in de auto veranderd in regen als ik kook. Ja, mijn zelfgekozen situatie is best komisch. Hier ben ik, EU paspoort houder, met enig zelfmedelijden in een filmset in een land waar het de nationale topsport lijkt te zijn om overal maar langs de weg te lopen voorzien van een plastic tas met iets. / Turistiscka is like a movie set: dense fog, birds that don’t sing and a little dog that snuggles down to the ground in such an exaggeratedly humble way that it makes me grumpy. I don’t know what trauma the dog is carrying, so I grab the bag of dogfood from the car and grin. The frozen ceiling in the car turns to rain when I cook. Yes, this situation I created is quite comical. Here I am, an EU passport holder, with some self-pity on a film set in a country where it seems to be the national sport to walk along the road anywhere carrying a plastic bag with something in it.

A city to really like!

Na Servië, waar ik voldoende beleef voor een aparte update over beton, protesten en prachtige mensen, rijdt ik door Kroatië en Slovenië zo het nieuwe jaar in. In Oostenrijk slingert er nog een sirene aan maar ik rijdt gewoon door naar Hamburg waar ik een kamer heb geboekt. Ik kom er een bevriende kunstenaar bezoeken die daar net in een werkplaats is begonnen aan nieuw werk. We kijken kunst in de stad en eten soep en poffert. / After Serbia, where I experienced enough for a separate update about concrete, protests and beautiful people, I drive through Croatia and Slovenia straight into the new year. In Austria there is a siren calling but I drive on to Hamburg where I have booked a room. I’m coming to visit an artist friend who has just started working on new work in a workshop there. We look at art in the city and eat soup and pancakes.

Mijn nieuwste belevenis gaat over mijn Hamburger host in de AirBnB. Hij blijkt een beroemdheid te zijn, bevestigd Youtube, die elke ochtend anderhalf uur hoelahoept op jazzmuziek en na deze gymnastiek klokslag tien naar de badkamer gaat. Het staat ook op een briefje dat dan de badkamer altijd bezet is. En omdat mijn host verder ook niets aan duidelijkheid overlaat weet ik dat hij op een gegeven moment 40 minuten lang op pad is buitenshuis en dat is voor mij genoeg tijd om me in een wit pak te hijsen, een masker op te doen en de badkamer te bezoeken voor een photoshoot. / My latest experience is with my Hamburger host in the AirBnB. He turns out to be a celebrity, YouTube confirms, who hula hoops for an hour and a half to jazz music every morning and visits the bathroom after at the stroke of ten. As is also stated on a note in the bathroom. And because my host leaves nothing to be said, I know that at one point he will be out and about for 40 minutes and that is enough time for me to put on a white suit, put on a mask and use the bathroom myself for a photoshoot.

In de allerlaatste etappe spitst zich het verhaal weer toe op A Little Odyssey. De laatste euro’s van de crowdfund gaan op bij een tankstation in Leer. En op het moment dat ik de Nederlandse grens nader begint er een luide sirene aandacht te vragen voor alles dat is gebeurd waar ik opnieuw aandacht aan zou worden geven maar ik begrijp dat dit niet waar is. Er zijn daar geen locaties meer waar ik al wat doe, ook de TAIR is niet meer daar, er is niets behalve toekomstmuziek. En die is kwetsbaar want het bestaat nog niet. Thuisgekomen stond er nog steeds een zwart rond schoolbordje met de tekst “ik ben even naar Marike”. / In the very last stage the story focuses again on A Little Odyssey. The last euros from the crowdfunding I spent at a gas station in Leer. And the moment I approach the Dutch border, a loud siren starts calling attention to everything that has happened that I would be drawn to again, but I understand that this is not true. There are no more locations where I am doing things, the TAIR is no longer there, there is nothing except the future and it is vulnerable because it does not yet exist. At home I see the black round blackboard that is still there saying “I’m at Marike”.

Update Extra: Marike en Clara hebben in december de naam onthuld van hun prachtige locatie en er gelijk een website aangekoppeld, je kunt De Kleine Uil hier vinden. / In December Marike and Clara revealed the name of their beautiful location and immediately linked it to a website, you can find De Kleine Oil here.

The TAIR is becoming FAIR

4 januari / 4 January: Zonder enige moeite zou ik honderduit kunnen vertellen over de dagen in Servië en andere plekken maar ik doe het niet. Ik vertel je over de eerste dag van de terugreis en vraag je in de laatste alinea om een suggestie te doen voor het diner The Table Is Set maar niet voor je nu de beste wensen mee te geven voor het nieuwe jaar. Dus een gelukkig nieuw jaar en veel leesplezier. / Without any effort I could talk endlessly about the days in Serbia and other places, but I won’t. I will tell you about the first day of the return journey and in the last paragraph I ask you to make a suggestion for dinner The Table Is Set, but not before giving you best wishes for the new year. So happy new year and happy reading.

Ik ben Ermis, de Zalm der Wijsheid, soms ook de Haas van Aesopus en vaker nog gewoon Henry die weinig verleidingen kan weerstaan. Zes maanden eerder bedachten Marike en ik om de TAIR naar Griekenland te gaan brengen bijna als een uitkomst van tien jaar zoeken. Ik zocht in de Veenkoloniën, in Arnhem en in Wales. Marike zocht op andere plekken in de wereld en arriveerde in Athene. We werden net als ieder ander gedwongen thuis verder te zoeken en ik zag een reis door Rusland daarmee verdwijnen. En een mogelijk vervolg van die laatste verdween daarna met de oorlog. Nu vertrek ik huiswaarts met het gevoel dat we werkelijk iets hebben gevonden door deze Little Odyssey te doen.  / I am Ermis, the Salmon of Wisdom, sometimes also Aesop’s Hare and more often just Henry who can barely resist temptations. Six months earlier, Marike and I decided to bring the TAIR to Greece, it felt as a beautiful result of ten years of soulsearching. I searched in the Peat Colonies (NL), in Arnhem (NL) and in Wales (UK). Marike searched in other places in the world and arrived in Athens. Like everyone else, we were forced to continue our search at home and I saw a trip through Russia disappear as a result of this. The possible sequel to the latter then disappeared with the war. Now I leave for home knowing that we really found something by doing this journey A Little Odyssey

Op 22 december 2023 verlaat ik boerderij De Kleine Uil van Marike en Clara en laat de TAIR achter. De goden weten al dat ik heb aangekondigd eerst Ithaka te willen zien ook al was het diner in Athene duidelijk de fantastische afronding van A Little Odyssey. Alles gaat huiswaarts en de goden zullen me begeleiden en verwarren in hun veronderstelling dat op Ithaka mijn antwoord ligt. Dus na maandenlang mooi weer reed ik binnen enkele uren in de regen, werd gedwongen om de snelweg te nemen. Ik moest daar stapvoets langs een ongeval rijden. En zag dat er iemand op de grond die een paraplu in de lucht hield. / On December 22, 2023 I leave The Little Owl farm of Marike and Clara and leave the TAIR behind. The gods know that I announced that I wanted to see Ithaka first even though the dinner in Athens was clearly the fantastic conclusion to A Little Odyssey. I am  going home and the gods will guide and confuse me in their belief that my answer lies in Ithaka. So after months of nice weather within hours I was driving in the rain, even forced to take the highway. I had to drive there at walking pace past an accident. And saw someone lying on the ground holding an umbrella up in the air.

Het was echt opletten geblazen, in geen geval moest ik van mijn pad af geraken. Dus van de grote weg af nam ik een veerpont en kroop een landweg op de bergen in. De goden overvielen me gelijk met hoosbuien en laaghangende bewolking. Maar ik reed toch al niet meer naar Ithaka? Ik reed juist noordwaarts om ineens op het Schiereiland Lefkada zuidwaarts te kunnen rijden om uitzicht te krijgen op Ithaka. Dat zou voldoende moeten zijn om deze Odyssey te vervolmaken al was het al volmaakt in vele opzichten. De eerlijkheid vraagt me om te zeggen dat ik nog iedere dagen sirenen hoorde. Lefkada had weer andere goden en liet me nog kleinere wegen  kiezen die me naar perfecte plek bracht waar ik gelijk werd aangesproken door iemand die blij was dat ik kwam overwinteren. / I really had to be careful, under no circumstances did I have to stray from my path. So off the main road I took a ferry and crept up a country road into the mountains. The gods immediately attacked me with downpours and low clouds. But I didn’t drive to Ithaka anymore, did I? I just drove north to suddenly be able to drive south on the Lefkada Peninsula to get a view of Ithaka. That should be enough to perfect this Odyssey even though it was already perfect in many ways. I should add that I still heard sirens every day. Lefkada had other gods and let me choose even smaller roads that took me to the perfect place where I was immediately approached by someone who was happy that I had come to spend the winter.

Lunch break testing the kitchen

Ik at wat en reed verder langs alle stilliggende verleidingen voor de toerist en was verbaasd dat alle namen die een rol hadden gespeeld in deze Odyssey werden ingezet om mijn hoofd op hol te laten slaan. Café Stelios, Hotel Angeliki, Boulevard Eleni, ook Gaia ontbrak zelfs niet en er bleek een hotel Ermis te zijn. Deze hele rit door zag ik de beelden en namen van sirenen en andere hoofdrolspelers en toen ik dacht er te zijn was ik gewoon op de zoveelste magische locatie gearriveerd. Maar deze haven vol veerboten had geen enkele die me mee wilde nemen naar Ithaka en ik heb het echt gevraagd. Het seizoen was gisteren namelijk voorbij. Verder als dit zou ik niet komen want ook de zon zou snel ondergaan. Ik kocht nog nieuwe vishaakjes en besloot dan maar in dit werkelijk paradijselijke plaatje te overnachten. / I ate something and drove on past all the silent temptations for the tourist and was amazed that all the names that had played a role in this Odyssey were used to make my head spin. Café Stelios, Hotel Angeliki, Boulevard Eleni, Gaia was not even missing and there turned out to be a hotel Ermis. Throughout this ride I saw the images and names of sirens and other key players and when I thought I was there I had simply arrived at yet another magical location. And although I asked carefully this port full of ferries had none willing to take me to Ithaca. The season was over since yesterday. I couldn’t go any further than this because the sun would also set soon. I bought new fishing hooks and decided to spend the night in this truly heavenly place.

Ithaka at a distant view

Maar ik wilde toch Ithaka zien? Ik startte snel de auto en reed richting het zuidelijkste deel van Lefkada. Na een lange klim volgde een buitengewoon pittige afdaling, vol haakse bochten en amper plek om te passeren. En juist op het moment dat ik Ithaka in het zicht zou kunnen krijgen gaat mijn telefoon: mijn huisoppas in Groningen heeft zich buitengesloten en is haar sleutel kwijt! Amper in staat kalm en zeker te antwoorden hoe dit op te lossen hang ik op en maak een foto van het uitzicht op Ithaka. Ik arriveer op een minuscuul strandje met een paar vissers en drink een glas wijn dat nog over is van het diner in Athene. ‘Ik ben er’ is wat ik voel. De volgende ochtend zijn alle sirenen stil en zijn er slechts nog de goden om mij te begeleiden richting het noorden. Ik vang nog een paar prachtige vissen, kijk nog eens om naar Ithaka en rij dan vanaf het strand de Macedonische bergen in en stap uit in de sneeuw, compleet landschapsdronken. / But I wanted to see Ithaka, right? I quickly started the car and drove towards the southernmost part of Lefkada. After a long climb, there was an extremely tough descent, full of right-angled bends and barely any room to pass. And just when I thought I could see Ithaka, my phone rang: my housekeeper in Groningen has locked herself out and has lost her key! Barely able to calmly and confidently answer how to solve this I end the conversation and take a picture of the view on Ithaka. I arrive at a tiny beach with a few fishermen and drink a glass of wine left over from dinner in Athens. I made it. The next morning all the sirens are silent and there are only the gods to guide me towards the north. I catch a few more beautiful fish, look back at Ithaka and then drive from the beach into the Macedonian mountains and get out in the snow, completely landscape-drunk.

Laten we het hebben over het diner The Table Is Set in Nederland, ik heb inmiddels een suggestie binnen gekregen voor een locatie in het midden van Nederland en wat mogelijke data in het midden van februari of begin maart. Ik hoor graag van jullie of dat past of dat er juist ook andere locaties zijn, bijvoorbeeld in Groningen waar The Table Is Set zou kunnen plaatsvinden en wanneer. Het is natuurlijk prettig wanneer een groot deel van de sponsoren de kans kan krijgen erbij aanwezig te zijn, dus doe alvast suggesties voor binnenlocaties, creatieve of culinaire bijdragen. In de volgende update zorg ik dan voor een heuse plaats en datum prikker met enkele locaties en data. / Let’s talk about The Table Is Set dinner in the Netherlands, I have now received a suggestion for a location in the centre of the Netherlands and some possible dates, mid February or early March. I would like to hear from you whether that is suitable or whether there are other locations, for example in Groningen where The Table Is Set could happen and when. It is of course nice if a large number of sponsors have the opportunity to be present, so make suggestions in advance for indoor locations, and creative or culinary contributions. In the next update I will provide a real place and date picker with some locations and dates.

Ik hoor graag van jullie! Tot snel! / I would like to hear from you! See you soon!

Wonderful guests make it even better

21 december / 21 December: Morgen vertrek ik richting het noorden en mijn eerste doel is uitzicht te krijgen op Ithaka. Misschien dat ik het nog bezoek maar daar ligt niet mijn einddoel denk ik. / Tomorrow I leave for the north of Europe and my first goal will be to get a good view of Ithaka. Maybe I’ll visit it again, but I don’t think that’s my end goal.

Vorige week was het afsluitende diner The Diner Is Set in Athene met muzikanten, boeren, een naaiende bioloog, theatermakers, brouwers en andere prachtmensen. Een internationaal gezelschap met hier en daar een Griek. Sardines werden op ongebruikelijke manieren verhit, maskers werden gebakken en gedragen en rollen werden gespeeld, de haas en de zalm waren er samen met de lepelaar en de aalscholver, er was muziek van de band The Glitter en zelf speelde ik samen met Joe O’Conner twee muzikale covers, waaronder ‘Song to the Siren’. De avond duurde tot in de kleine uurtjes en was onvergetelijk omdat we de herinneringen hebben opgedronken. / Last week the closing dinner The Diner Is Set was in Athens attended by musicians, farmers, a sewing biologist, theater makers, brewers and other wonderful people. Quit an international group with a few Greeks. Sardines were heated in unusual ways, masks were baked and worn, roles were played, the hare and the salmon were there together with the spoonbill and the cormorant, music was there by The Glitter and I myself covered with Joe O’Conner two songs, including ‘Song to the Siren’. The evening lasted until the early hours and was unforgettable as we drank in the memories.

En daarmee werd het tijd om Athene en Griekenland langzaam de rug toe te keren om de reis noordwaarts te gaan maken, dus voorbereidingen en contacten leggen voor onderweg en nog even een band laten plakken. / And with that it was time to slowly turn my back on Athens and Greece to prepare the journey north, to make preparations and contacts for the journey and get help for a leaking car tyre.

De reis en de feestjes zijn te volgen via deze link / The journey and the festivities can be followed here

Na Ithaka reis ik door naar Albanië en Noord Macedonië, in Skopje bezoek ik een regisseur omdat het kan, dan mogelijk door naar Kosovo, Sarajevo, Kroatië, Slovenië en Oostenrijk. Daar bezoek ik misschien een collega die uiteindelijk toch niet in de TAIR terecht kwam. Dan via Tsjechië uiteindelijk naar Berlijn om met een Griekse maker te praten over Theater en Archeologie, dan volgt Hamburg waar ik een lieve collega bezoek waar ik zeker poffert voor wil maken en dan Groningen want er is een opening van expositie  van een goede vriend en sponsor. / After Ithaka I travel to Albania and North Macedonia, in Skopje I hope to visit a director because I can, then onwards to Kosovo, Sarajevo, Croatia, Slovenia and Austria. There I might visit a colleague who ultimately did not end up in the TAIR. Thru Czech Republic to Berlin to talk to a Greek theatre maker about Theater and Archaeology, after which follows Hamburg where I will visit a dear colleague for whom I certainly want to make poffert. And then Groningen because there is an opening of an exhibition of a good friend and sponsor.

De dagen erna vullen zich vast met de organisatie van de volgende The Table Is Set. Waar en wanneer gaan we nog beslissen. Leesvoer voor dat diner is alvast Plato’s Symposium! /  The following days after my arrival in Groningen will surely be filled with the organization of the next The Table Is Set. We will decide where and when. Reading material for that dinner is Plato’s Symposium!

10 December 2023: Ondanks het vreselijke nieuws uit Gaza wat iedere dag te lezen is toch een update met informatie over een diner en het verloop van A Little Odyssey hier in Griekenland. / Despite the terrible news from Gaza that can be read every day there is an update with information about a dinner and the progress of A Little Odyssey here in Greece.

Komende 15 december is er The Table Is Set, A Little Odyssey diner in Athene en er zijn nog een paar plaatsen vrij, dus stuur me een bericht (info@landscapelabs.nl) en dan hoor je van me of jij er nog bij kunt. Voor meer gegevens zie de bijgevoegde flyer./ December 15 there will be The Table Is Set, A Little Odyssey dinner in Athens and there are a few places left, so send me a message (info@landscapelabs.nl) and I will let you know if you can still join us. For more information see the attached flyer. Plaatjes kon je hier al vinden maar nu ook hier / Earlier you already could find pictures here , but now also here.

Oranges, Hare and other mysteries

De meeste van jullie die dit lezen wonen niet in Griekenland en kunnen dus ook niet aanwezig zijn maar ik beloof dat er ook een The Table Is Set gaat plaatsvinden in Nederland. De diners, mijn zoektocht naar de gedeelde maaltijden, en de “poffert van Europa” zijn onder deze titel hier (link) terug te vinden zijn op de website./ Most of you reading this do not live in Greece and therefore cannot attend therefore I promise that a The Table Is Set will also take place in the Netherlands. The dinners, my search for shared meals, and the “poffert of Europe” can be found here (link)on the website under this title.

Aparamillon 2019

Tijdens het organiseren van The Table Is Set en het overdenken van A Little Odyssey dacht ik terug aan 2019. In dat jaar had ik de TAIR weer eens naar Arnhem verplaatst en nam vanaf daar de trein en het vliegtuig naar Athene voor een verblijf bij Duncan Dance Centre en Research centre Aparamillon. Toen mijn nomadische bestaan nog niet plots tot stilstand was gekomen schreef ik ‘ Get the circus on the road!’  / While organizing The Table Is Set and thinking about A Little Odyssey, I thought back to 2019. That year I moved the TAIR to Arnhem and from there took the train and plane to Athens for a stay at Duncan Dance Center and Research center Aparamillon. Before my nomadic existence had suddenly come to a standstill, I wrote ‘Get the circus on the road!’ En ik vervolgde met ‘wanneer we dit nieuwe circus op weg willen hebben, help me dan om te onthullen wat nu het circus is? Hoe blij te blijven in al die problemen? Moet ik je die hond laten zien die zo bang en nat lag op een kleine rots in de zee toen mensen niet in staat waren om op te passen, toen mensen het vuur moesten ontvluchten’ Dat gebeurde op 23 juli 2018 aan de Griekse kust. / And I continued with ‘when we want this new circus on the road, help me to reveal what the circus is now? How to stay happy in all those problems? Should I show you that dog that lay so scared and wet on a small rock in the sea when people were unable to take care, when people had to flee the fire’ That happened on July 23, 2018 on the Greek coast. ‘Het circus is een hondenkennel en een aardschip. Ik ben er aan het werk en zwaai met een gouden vlag en ik droom dat we allemaal te zien zijn reizende met het aardschip. “We vliegen, houdt u vast aan uw bezittingen”. Er verschijnen nieuwe patronen aan de donkere kant van het schip, korte uitbarstingen van vlammen van olievelden, luchthavens en suïcidale moralisten. De rook wordt dichter zodat je niet langer kunt ademen, je moet opstaan, zuig het leven dat je nodig hebt uit het water want de modder is gevuld met plastic deeltjes, het zegel is doodgebloed. “Liefje, sla me nog een keer!” Je hoeft nooit meer wakker te worden als we de droom ingaan. Verf je gezicht met Nike strepen.’ / ‘The circus is a dog kennel and an earth ship. I’m working there and waving a golden flag and I dream that we can all be seen traveling on the Earthship. “We’re flying, hold on to your belongings”. New patterns appear on the dark side of the ship, short bursts of flames from oil fields, airports and suicidal moralists. The smoke becomes denser so that you can no longer breathe, you have to get up, suck the life you need from the water because the mud is filled with plastic particles, the seal has bled to death. “Baby, hit me one more time!” You never have to wake up again when we enter the dream. Paint your face with Nike stripes.’.

Visiting Plato’s Gymnasium

Er is veel aan de hand in de wereld maar nog steeds gaat het leven gewoon door. Vorige week was ik weer in Athene, dit keer om samen met anderen de zaak op zijn plek te laten vallen voor een diner. Ik sprak met kunstenaars, zaaleigenaren, koks en winkeliers, archeologen en daklozen en mocht meespelen bij Musikarama: Joe O’Conner en Kim Muench waren zeer gastvrij, we bedachten samen de titel The Table Is Set en zij namen me mee naar een concert in To Pano Spiti. / There is a lot going on in the world but life still goes on. Last week I was in Athens again, this time to join others for a dinner. I spoke to artists, venue owners, chefs and shopkeepers, archaeologists and homeless people and was allowed to play at Musikarama: Joe O’Conner and Kim Muench were very hospitable, we came up with the title The Table Is Set together and they took me to a concert in To Pano Spiti.  Athene is ook de plek om inkopen te doen maar sprak ook jan en alleman aan op zoek naar een bepaalde pan. ‘Bij de turken’ moet je zijn voor die pan, niet hier. Ik zal je de historische context van deze opmerking besparen. De Atheense archeologen, bij Plato’s gymnasium waar ik ze stoorde in hun werkzaamheden, vertelden me dat dit gymnasium buiten de stadsmuren lag zodat ook mensen met een andere etnische achtergrond of anderszins gewoon deel konden nemen aan de gesprekken in de school. / Athens is also the place to do some shopping, but in looking for a specific pan I was told ‘to go to the Turks’. I’ll spare you the historical context of this comment. The Athenian archaeologists, at Plato’s gymnasium where I interrupted them in their work, told me that the gymnasium was located outside the city walls so that people with a different ethnic background or otherwise could simply participate in the conversations in the school. Met de daklozen, binnen en buiten de stad, zoals Janusz uit Gdansk spreek ik vooral over het leven, de waarde van de inhoud van de winkelkar vol karton bijvoorbeeld, maak lol via de vertaal-app en klop regelmatig op mijn hart om ook te geven dat het communiceren me bevalt waarna we lachend weer onze eigen weg vervolgen. / With the homeless, inside and outside the city, like Janusz from Gdansk, I mainly talk about life, the value of the contents of the shopping cart full of cardboard, have fun using the translation app and regularly tap on my heart to indicate that I like the communication, after which we continue our separate ways, laughing. De zoektocht naar een geschikte ruimte eindigde bij mijn vrienden van Aparamillon waar ik in 2019 dus al eens was en we dus weer gaan dineren. / The search for a suitable space ends with my friends from Aparamillon, where I was already in 2019 and where we return on the 15th of December.

Making of beer

Migratie is de kern van een dynamische samenleving en verzet ertegen is zinloos. Er kwamen en komen ook hier veel wijzen uit alle windrichtingen, veel arbeiders ook en veel van hier gingen elders aan het werk en iedereen gaat of ging op avontuur. Marike woonde al drie jaar bijna voltijds op een strand toen zij Clara ontmoette omdat ze beide werkzaam waren in een vluchtelingenopvang op Lesbos, gingen samenwonen in Athene en kochten later pas dit kleine boerderijtje waar intussen het werk gewoon door gaat in het ritme van alledag. Marike zit online te werken vanuit het mobiele kantoor op het erf, Clara is aan het snoeien, ik ben aan het rondneuzen naar spullen en de garage belt om te zeggen dat de bus gerepareerd is. De Johnson & Su compost reactor doet zijn ding. Het bier van Marike zit in de eindgisting en het bottelen ervan is niet ver weg meer. / Migration is the core of a dynamic society and resistance to it is futile. Many wise men came and come here from all directions, many workers too and many from here went to work elsewhere and everyone is going or went on an adventure. Marike had been living almost full-time on a beach for three years when she met Clara because they both worked in a refugee shelter on Lesbos, moved in together in Athens and later bought this small farm where work continues in the rhythm of everyday life. Marike is working online from the mobile office in the yard, Clara is pruning, I am looking around for stuff and the garage calls to say that the bus has been repaired. The Johnson & Su compost reactor does its thing. Marike’s beer is in final fermentation and bottling is not far away. In het donker van de nacht blaffen de honden soms uren onrustig tegen elkaar maar daar ben ik inmiddels wel aan gewend en iedere ochtend als ik naar buiten kijken en de sinasappels weer een tikje meer oranje zijn geworden juich ik een beetje want ergens diep van binnen doet het me denken aan knusse december dagen. / In the dark of the night the dogs sometimes bark restlessly at each other for hours, but I am used to that now and every morning when I look outside and the oranges have turned a little more orange again, I cheer a little because somewhere deep inside it reminds me of cozy December days. Het platteland betekent ook verticaal geplaatste windmachines met het vermogen van een helikopter waarmee de boeren de windrichting veranderen om de sinasappels op de meest rendabele manier aan de boom te laten rijpen. Andere boeren rijden rond in kapotte plastic overalls terwijl ze grote hoeveelheden chemische wolken door de boomgaarden jagen. Wolken die een koperachtige glans achterlaten op de bladeren en de sinasappels en die er voor zorgen dat wij wat fysiek ongemak ervaren; een typisch hongergevoel, een beetje hoofdpijn en misselijkheid. Athene had me een licht hoestje bezorgd, het platteland doet er nog een schepje bovenop. / The countryside also means vertically placed wind machines with the power of a helicopter with which farmers change the wind direction to ripen the oranges on the tree in the most profitable way. Other farmers drive around in broken plastic overalls, sending large amounts of chemical clouds through the orchards. Clouds that leave a coppery sheen on the leaves and oranges and cause us to experience some physical discomfort; a typical feeling of hunger, a little headache and nausea. Athens gave me a mild cough, but the countryside takes it even further.

Capturing 10000 liter of water

December is nog best warm geweest tot nu toe. Marike, Clara en ik gingen er op uit om een bezoek te brengen aan Dio Pigadia, een boerende NGO die bovenal kennis wil delen. Vrijwilligers zijn er altijd welkom als ze minimaal twee maanden blijven en bij aankomst ontmoet ik dan ook Sebastien, een net gepromoveerde Franse wetenschapper die ik onderweg al eens ontmoet had en waarvan ik wist dat hij op deze boerderij aan de slag wilde gaan. Het is ronduit fantastisch wat ze daar doen en het gemak waarmee Marike en Clara eventueel ook groter gereedschap van hun mogen delen is prachtig, ook al is het drie uur rijden. Inspiratie te over! En teruggekomen gaan ze dan ook direct weer aan de slag met een hun DIY houding gesterkt door collega’s. Gewoon samen zelf doen staat hier in de TAIR op een klein houten peertje dat hier al bijna tien jaar hangt. / December has been quite warm so far. Marike, Clara and I went out to visit Dio Pigadia, a farming NGO that, above all, wants to share knowledge. Volunteers are always welcome if they stay for at least two months and upon arrival I meet Sebastien, a recently promoted French scientist whom I had met along the way and who I knew wanted to work on this farm. It is absolutely fantastic what they do there and the ease with which Marike and Clara can also share larger tools from them is wonderful, even though it is a three-hour drive. Inspiration galore! And when they return, they immediately get back to work with a DIY attitude, supported by colleagues. Just do it yourself together is displayed here in the TAIR on a small wooden bulb that has been hanging here for almost ten years.

grtn, Ermis Alles

27 november 2023 / 27 November 2023: In deze update vertel ik uiteraard over het arriveren bij Marike en Clara maar daar ging wel iets aan vooraf. Verder doe ik bij deze alvast een vooraankondiging voor een diner in Athene! En voor meer plaatjes klik de link/ This update will tell about my arrival at Marike and Clara but not before some telling about some other things that happened. Furthermore I am hereby announcing the upcoming diner in Athens! More pictures can be found here!

Meteora area, finally I behave like a real tourist (basically I worked on the newsletter in a cafe)

Op 20 november verliet ik Thessaloniki en voor het eerst ging ik eens lekker de toerist uithangen dus reed ik naar Edessa om watervallen te zien. De watervallen zijn prachtig net als de rest van Dytiki Makedonia en ik eindig de dag boven op een heuvel naast een verlaten kerk met een waarschuwing voor beren. Hier heb je echt beren op de weg. / On November 20th I left Thessaloniki and for the first time as a tourist; I drive to Edessa to see waterfalls. The waterfalls are beautiful as is all of Dytiki Makedonia it seems and I end the day on top of a hill next to small church with a warning for bears. Bears are real obstacles here. De toerist rijdt de volgende dag naar Meteora, met de verbazing over het landschap kijk ik om me heen en bezoek een paddenstoelmusem. De regio Vermios en het Pindosgebergte raken me diep in het hart, ik vertel het allemaal aan het dashboard van de auto. / The next day the tourist drives to Meteora, surprised by the stunning landscape I look around and visit a mushroom museum. The region Vermios and the Pindos Mountains touches my heart, I tell it all out loud to the dashboard of the car. Ik verlaat het berglandschap en keer terug naar de kust waar ik met mijn boomtak met draad en haakje uit Tjechie een luipaardgrondel vang, zeg sorry tegen de vis en laat haar gaan. / I leave the mountains behind me and return to the coast where using my tree branch with wire and hook from the Czech RepublicI I catch a leopard gudgeon , say sorry to it and let it go. Na al die omwegen in de afgelopen dagen neem ik maar eens de snelweg maar dat verveelt en ik verlaat deze al weer snel. Dan volgen er de laatste 24 verbazingwekkende uren naar het einddoel. / After having taken many extra winding roads in the days before I decide to take the highway but getting bored with it quickly I leave it soon. Followed by the 24 stunning hours towards the end goal.

The tears came to my eyes when I “discovered” forest fires are not only just burning trees but also burning animals, many burning animals.

24: Van de snelweg af komt de werkelijke wereld razendsnel weer terug, ik rij langs industrieterreinen met olieraffinaderijen, sloopauto’s en verlaten fabrieken, de wegen worden smaller en de gebieden geteisterd door bosbranden groter. / Reality quickly returns, I drive past industry lots with reffinaries, car carcasses and abandoned factories. The roads are getting smaller and the areas ravaged by forest fires are getting bigger.22: Ik stop de auto en loop met het hazenmasker het verbrande bos in. En dan sta ik daar en ervaar dat een bosbrand het branden is bomen en alles wat er leeft. Ik struikel over de botten van grotere zoogdieren en reptielen, terwijl het nieuwe vuilnis zich al weer opstapelt. / I stop the car and walk into the burned forest with the hare mask. And then I stand there and discover that a forest fire is burning trees and everything that lives in and between them, I stumble over the many bones of mammals and reptiles while the new garbage is already piling up again. 21: Ik parkeer bij het kleine antieke theater van Epidaurus en raak ik gesprek met een fietsende Fransman en Zwitser en we praten over onze ervaringen om onderbroken te worden door een Brit die het wil hebben over de verkiezingen in Nederland. / I park at the small ancient theater of Epidaurus and strike up a conversation with a cycling Frenchman and a Swiss and we talk about our experiences only to be interrupted by a Brit who wants to talk about the elections in the Netherlands. 20 Aan het eind van de dag beland ik op een strandje met vier andere bussen vol met lieve mensen, kinderen en volwassenen, en we kletsen honderduit en eten de olijven van de verkoper Dimitri ter plekke en ik vertel over A Little Odyssey. / I end up on a small beach with four other buses full of lovely people, children and adults, and we chat endlessly and eat the olives from the seller Dimitri on the spot. 19 En het volgende moment sta ik met een stervende aalscholver in mijn handen. Dat is me al eens eerder overkomen en toen was ik ook ergens aan het water met maskers in de weer. / And suddenly I find myself holding a dying cormorant in my hands. Just like in 2008 during the performance ‘The picnic and the sacrifice’ on a beach in Denmark when I was also wearing masks. 18 Dimitri dwingt me een andere parkeerplaats te zoeken en maakt me daarmee boos want de gesprekken zijn net zo fijn. We strijden wat en ronden het af met een glas wijn. Hij wil ook net te graag dat ik een mobiele houten marktkraam voor hem ga bouwen. / Dimitri forces me to find another parking space and makes me angry because the conversations are just as nice. We fight a bit and round it off with a glass of wine. He is to eager that I build him a mobile market stall similar to the TAIR. 16 ik doe alsof ik vis, met een biertje in mijn hand / I pretend to fish, with a beer in my hand. 15 Dan de verkiezingen in Nederland die zorgen voor een stevige hoeveelheid berichten in de what’sapp. Er zijn zorgen. Echte zorgen. Kom maar niet terug! / Then the elections in the Netherlands suddenly result in a large amount of messages in what’sapp. There are concerns. Real concerns. Don’t come back! 13 Welterusten Nederland / Sleep well people of the Netherlands.

6 De volgende ochtend komen twee van de andere reizigers, Verena Lernpeiss en Stefan Huber, met de suggestie om mij te filmen met een drone en te fotograferen met tele-lens. Ondanks dat ik mijn hoofd vol heb van dode dieren, verkiezingsuitslagen en toch ook zeker het aankomende arriveren op het eindstation van A Little Odyssey ben ik heel blij met hun suggestie. De verdronken stad van Epidaurus ligt hier immers vlakbij. / The next morning two of the other travelers, Verena Lernpeiss and Stefan Huber, suggest filming me with a drone and photographing me with a telephoto lens. Even though my mind is still on the dead animals, the election results and the upcoming arrival at the end station of A Little Odyssey, I am very happy with their suggestion. 5 Ik kleed me om en loop het water in richting de verdronken stad van Epidaurus en raak haast de kluts kwijt van alle emoties die de reis hier wakker maakt. Ik droom haast lijkt het en toch zwem ik werkelijk daar met een zalmmasker op en zwaai met een gouden vlag. Het masker raakt langzaam uit vorm. / I change clothes and walk into the water towards a drowned city and almost lose track of all the emotions that the journey here awakens. I’m dreaming and yet I’m actually swimming there with a salmon mask on and waving a golden flag. The mask is slowly getting out of shape. 4 Alles is nat en lacht en zucht en zwemt nog een keer de Middellandse Zee in. / Ermis is wet and laughing and sighing and takes another dive into the Mediterrean. 2 En dan nog eens zien aan te komen in Argos. Na Nagele kwamen Noordlaren, Groningen, Grenatalsperre, Leipzig, Doksy, Oslava, Dolni Vestonice, Kisapostag, Slatina-Timis, Nikopol, Ralichevo, Spileo, Aspri Ammos, Thessaloniki, Taxiarchis, Kamena Vourla en Palaia Epidavros voorbij als verblijfplaatsen. Marike, Clara en ik hebben afgesproken op een mooie plek in Argos om samen de laatste kilometers te rijden zodat ik een foto heb van mijn arriveren./ And then try to arrive in Argos again. After Nagele, Noordlaren, Groningen, Grenatalsperre, Leipzig, Doksy, Oslava, Dolni Vestonice, Kisapostag, Slatina-Timis, Nikopol, Ralichevo, Spileo, Aspri Ammos, Thessaloniki, Taxiarchis, Kamena Vourla and Palaia Epidavros were mentioned as places to stay. Marike, Clara and I have agreed on a beautiful spot in Argos to ride the last kilometers together so that I have a photo of my arrival.

1 Als ik er eenmaal ben krijg ik van Marike de vraag via de WhatsApp of ik nog laat weten wanneer ik denk er ongeveer te zijn? Tja, er gebeurde die dag al zoveel, ik wil alles goed doen en gelijk het doel van de reis inhoud geven terwijl ik intussen ook een garage voor mijn bus blijf zoeken. / Once I get there, Marike asks me via WhatsApp whether I will let her know approximately when I think I will arrive? Well, so much happened that day, I want to do everything right and give substance to the purpose of the trip, while in the meantime I also continue to look for a garage for my bus.

0 We zijn allemaal in Argos en we rijden gezamenlijk richting de boerderij. Wow!/ We are all in Argos and we drive together towards the farm. Wow!

Na meer kilometers dan verwacht maar met kosten die redelijk kloppen dus als ik straks niet te veel omrij als ik huiswaarts ga dan komt het goed. Ga ik gelijk huiswaarts? Terwijl ik eigenlijk gewoon de komende weken mijn bus wil verbouwen maar die staat straks anderhalve week in een garage. Terwijl ik ook een groot diner wil organiseren in Athene met maskers en kroonluchters en vorken als onderarmen. Terwijl ik ook nog door boomgaard moet rennen met een masker op, toch? Amper twee dagen na mijn arriveren probeer ik de bus te wassen maar heb vooral modder in mijn hoofd en zit op een gegeven moment op mijn knieën in de TAIR en ben op. Ik geef er aan toe en ga wat rusten. / After more kilometers than expected but with costs that are reasonable so if I don’t make too many detours when I go home, I’ll be fine. Am I instantly going home? While I actually just want to renovate my bus in the coming weeks, but it will be in a garage for a week and a half. While I want to organize a big dinner in Athens with masks and chandeliers and forks for forearms. While I also have to run through an orchard with a mask on, right? Barely two days after my arrival I try to wash the bus but mainly have a muddy brain. I find myself on my knees in the TAIR and can hardly do anything anymore. I admit and take a rest.

Goodbye party at Gaia

20 november: Afgelopen vrijdag vertrok ik, na twee weken, uit Spileo en reed over een weg die mij na 50 kilometer zo had vermoeid dat ik voor koos om naar de snelweg te gaan. Toch zocht ik ook aan het eind van deze dag gewoon weer de lokale weg op en bracht de avond door bij een kleine baai aan een wit strandje. Ik sprak met een vissende boer die volgens eigen zeggen werkt op het beste land ter wereld terwijl op de achtergrond een dolfijn uit het water sprong. De volgende ochtend was het in de baai zelf een afwisselende eet en moordpartij van grazende zeebrasem, kleinere visjes die zich plotseling bijeengedreven zagen door een razend snelle kleine versie van de tonijn. Er verschenen nog een aantal duikeenden die het er ook even van namen terwijl een reiger zonder resultaat weer vertrok. / 20 November: Last Friday after two weeks I finally left Spileo and drove away on a road that tired me so much that after 50 kilometers I chose to go to the more convenient highway. Yet at the end of the day I simply returned to the local road, as I mostly do on this journey, and spent the night in the parking at a small bay next to a small white beach. There I spoke with a fishing farmer who said he works on the best land in the world and while he speaks a dolphin jump out of the water. The next morning in the bay itself there was an alternating feeding and killing of grazing sea bream, smaller fish that suddenly found themselves herded together by a very fast small version of the tuna. A number of diving ducks appeared and took a break while a heron left again without any results.

An idea to keep working on

Dit gebeurde terwijl ik met een vol hart nog aan de mensen in Spileo dacht. Over hoe ik daar komend jaar misschien kan werken aan een museum voor hedendaagse problemen. Een museum voor en door bewoners in de in onbruik geraakte bushalte midden in het dorp naast het huis van Stelios Duranidis, de dichter. Stelios is ergens in de negentig en bijzonder aardig. Het meeste over hem weet ik van Anastacia, de tiener van het dorp. Ik werd maatjes met zijn hondje en de dichter deelde granaatappels met me. Ik werd ook vrienden met Gyorgy die het steeds had over Andreanopolis als ik het over Edina, een plek hier vlak over de grens in Turkije. / All this happened while I was still with a heart filled with the people in Spileo. And thought about how I might be able to work there next year on a museum for contemporary problems. A museum for and by residents in the disused bus stop in the middle of the village next to the house of Stelios Duranidis, the poet. Stelios is somewhere in his nineties and very friendly. I know most about him thru Anastacia, the village teenager. I became friends with Stelios his dog and the poet shared pomegranates with me. I also became friends with Gyorgy who kept talking about Andreanopolis when I mentioned Edina, a place just across the border in Turkey.

Bij toeval kocht ik een boek over de geschiedenis van de zijderoute waar dit gebied een rol in speelt. Ik had net een onderbroek gekocht in een Chinese supermarkt in Nieuwe Andreanopolis, dus aan de Griekse kant van de grens toen ik in de lokale boekhandel zes engeltalige boeken vond waarvan deze mij het meest interesseerde. Het blijkt dus dat er niets Chinees aan de term zijderoute is want een Duitse geoloog was de naamgever. Dat ik nu onderweg kan tanken bij Silk Oil is vast een gevolg daarvan. Het economische verkeer is in de regio de hoofdmotor van de geschiedenis en dat uit zich dat in religie en politiek stromingen. / By chance I bought a book about the history of the Silk Road in which this area plays a role. I had just bought a pair of underpants in a Chinese supermarket in New Andreanopolis, on the Greek side of the border, when I found six English books in the local bookstore, of which this one interested me the most. So it turns out that there is nothing Chinese about the term Silk Road because a German geologist was its namesake. The fact that I can now refuel at Silk Oil on the road is possibly a result of this. Economic traffic is the main driver of history in the region and this is reflected in religion and political movements.

Maar belangrijker even is dat de hoofdmotor van mijn verblijf in Spileo ziek is en iedereen zich daar bewust van is. De ene omdat haar man net is overleden en ze iedere dag komt werken om onder de mensen te zijn. De ander komt omdat haar eigen partner ook ziek is en zorg behoeft. Iemand anders werkt gewoon in meerdere banen tegelijk en zal elke mogelijkheid om je te helpen aangrijpen: zowel in de zorg als in de keuken. Iedereen is betrokken. Maar ongetwijfeld denkt mijn hoofdpersoon er het hare van, misschien zoals de Amerikaanse schrijver Anne Boyer het heeft opgeschreven in The Undying. / But more importantly, the main driver of my stay in Spileo is ill and everyone is aware of it. One whos husband has just died and she comes to work every day to be among people. Another comes opnly during coffeebreaks because her own partner is also ill and needs care. Someone else simply works in multiple jobs at the same time and will seize every opportunity to help you: both in healthcare and in the kitchen. Everyone is involved. But undoubtedly my protagonist thinks perhaps as the American writer Anne Boyer wrote in The Undying.

Laten we het snel over iets ander hebben. Sinasappels! Marike noemde hen als mogelijk partner voor iets en ik was gelijk blij. A LIttle Odyssey gaat immers over voedsel. Niet alleen na twee weken in de keuken weet ik dat er de hele tijd voedsel om mij heen is  want het hangt hier in een boom, over de heg, staat tussen de straattegels en valt overrijp in grote hoeveelheden neer waar niemand naar omkijkt terwijl de boeren al weer het wintertarwe inzaaien en ik pompoen in Bulgarije kocht. / Let’s talk quickly change the subject. Oranges! Marike mentioned them as a possible partner for something and I was immediately happy. . After all, this project is about food. Not only after two weeks in the kitchen do I know. There is food around me all the time because it hangs here in a trees, over the hedge, stands between the paving stones and falls down over-ripe in large quantities where no one pays attention, meanwhile the farmers already are sowing winter wheat and I bought pumpkin in Bulgaria.

Terug naar de Kleine Odyssey. Wederom kwam er een bijdrage uit Griekenland van een ons bekende donateur en zitten we op 103 %. Het onderhoud van de bus kan dankzij jullie gewoon gedaan worden en ook de kosten voor de geplande presentatie in Athene aan. Van een andere mogelijke partner ontvang ik intussen via de mail antwoord dat hij gewoon thuis blijkt te zijn in Berlijn. Of ik zin heb om daar langs te komen? Ja het is na Athene ook tijd om de terugtocht te gaan maken. Wie zal ik onderweg nog meer verblijden met een bezoek? Uit Leipzig krijg ik een bericht over Andalusië en Gambia. Iemand anders nog ideeën? / Let’s return to A Little Odyssey itself. Once again a contribution came from Greece from a donor we know and we are at 103%. Thanks to you, the maintenance of the bus can be done as usual, as well as the costs for the planned presentation in Athens. And I received an email from another possible partner stating that he appears to be at home in Berlin. Would I like to visit there? Yes, next to Athens it is slowly also time to start thinking about the return journey. Who else will I delight with a visit along the way? From Leipzig I receive a message about Andalusia and Gambia. Anyone else have any ideas?

Mijn naam Ermis (kwikzilver) is correct bevestigd Gyorgy. En hij overhandigd mij een beeldschone steen in vele kleuren en ik denk aan D.H.Lawrence en hoe ik toch echt niet alles hoef te hebben om het te kunnen waarderen. Ik zou graag een gedicht van Stelios Duranidis kunnen voordragen hier maar ik heb geen goede vertaling beschikbaar. Ik hou het bij de zin ‘He no longer has the endurance on the road to run’. Omdat het hart er zo vol van raakt. / My name Ermis (mercury) is correctly confirmed Gyorgy. And he hands me a beautiful stone in many colors and I think of D.H.Lawrence and how I really don’t have to have everything to appreciate it. I would like to be able to recite a poem by Stelios Duranidis here but I don’t have a good translation available. I stick to the sentence ‘He no longer has the endurance on the road to run’. Because it makes the heart so full.

Ermis

Storm over Thessaloniki bay

Pss Ik schreef deze update vanuit Thessaloniki waar ik bij zat te komen van een aantal dagen keiharde wind. De wind had al mijn energie meegenomen, een marineschip in de haven was er zelfs door op de kade geslagen, en toch ondanks die wind heb ik genoten van de levendigheid en gastvrijheid van mijn collega Eleni Zografou. / Pss I wrote this update from Thessaloniki where I was recovering from a few days of hard wind. The restless wind had taken all my energy, it even knocked a naval ship in the harbor onto the quay, and yet despite the wind I enjoyed the liveliness and hospitality of my colleague Eleni Zografou.

Making dessert while listening to the news

13 November: Gekkigheid, ondanks mijn bewering over mogelijk stilstand zitten we op 99% van de gevraagde drieduizend. De laatste bijdragen komen van een tweede sponsor in Griekenland. Maar zoals beloofd nu eerst meer over het bezoek van mijn eerste Griekse donateur en ons gezamenlijk bezoek aan een stuwmeer. / Crazy, despite my statement about possible standstill, we are at 99% of the requested three thousand. The latest contributions come from a second sponsor in Greece. But as promised, first more about the visit of my first Greek sponsor and our joint visit to a reservoir.

De Griekse donateur bleek Stelios te zijn, collega van de werkzaamheden deze zomer in Dikea (Gr) met CoTranspose . Hij kwam logeren, meewerken en we gingen op pad voor een picknick met photoshoot wat uiteindelijk eerst een photoshoot werd en later een gedwongen picknick bij een ondergelopen brug die wij onmogelijk konden oversteken. Voor zijn vertrek heeft hij ook nog een dag meegeholpen bij GAIA in de keuken. / The Greek donor turned out to be Stelios, a colleague who I worked with this summer in Dikea (Gr) with CoTranspose. Stelios came to stay, cooperated and we went out for a picnic with photo shoot, which eventually became a photo shoot and postponed forced picnic at a flooded bridge that we could not possibly cross. Before his departure, he also helped out at GAIA in the kitchen for a day.

In the process of making Trachanas

Wat ik daar (GAIA) in de keuken intussen gedaan heb in de afgelopen dagen is een stevige lijst aan werkzaamheden en ik kan dit terugzien in de winkel. / What I have done in the kitchen (GAIA) in recent days is a long list of tasks and I can see this in the store.

In de keuken heet ik trouwens Ermis, al ligt het er een beetje aan wie er is, maar ik geniet er wel van. Het is een mooie naam die mijn kwikzilveren gedrag aardig weergeeft en ook een verwijzing is naar de planeet Mercurius. Bij de “doop” sprak Zoë de woorden: ‘Mercurius begrijpt wat ik zeg en ik zeg het’. Op 8 maart vier ik mijn naamdag, een langgekoesterde wens is uitgekomen en mogelijk zien jullie dat terug in mijn verdere loopbaan. / By the way, in the kitchen my name is Ermis, although it depends a bit on who is there, but I enjoy it. It is a beautiful name that reflects my quicksilver behavior and is also a reference to the planet Mercury. At the “baptism” Zoë spoke the words: ‘Mercury understands what I say and I say it’. On March 8th I celebrate my name day, a long-cherished wish has come true and you may see that reflected in my further career.

Spileo, 8 o’clock morning, start of work

Ik woon hier intussen in een rijtje van drie leegstaande woningen. En op mijn wandelingen begroet ik de bejaarde medeburgers van Spileo, knoop een gesprek aan of kom op de borrel. Spileo is sterk vergrijsd en zal over enkele jaren weinig of geen bewoners meer hebben vermoed ik. Heel veel woningen staan al leeg, soms in eigendom van onbekenden maar vaker nog gewoon in onbruik geraakt. In heel het dorp wonen nu nog vijf kinderen. De droogte die zo’n twintig jaar geleden echt begon speelt ook een grote rol. Irrigatiebuizen worden nu vooral gebruikt voor hekwerken en verstevigingen. / In Spileo I live in a row of three vacant houses. And on my walks I greet the elderly fellow citizens of Spileo, strike up a conversation or come for drinks. Spileo is very graying and I suspect that in a few years it will have few or no residents anymore. Many homes are already empty, sometimes owned by strangers, but more often they have simply fallen into disuse. Five children now live in the entire village. The drought that really started about twenty years ago also plays a major role. Irrigation pipes are now mainly used for fencing and reinforcements. Maar waar maak ik me eigenlijk zorgen over? We zitten hier duidelijk in de overgang en natuurlijk zorgt dat voor verdriet en verlies maar er is ook een toekomst. Op de korte termijn is er verzorging van ouderen nodig. De lange termijn is ook mogelijk de hemelverlichtende economie van het verderop liggende Turkije maar dat ligt terecht gevoelig. / But why should I actually be worried about it? Spileo is clearly in transition and of course that causes sadness and loss, but there is also a future. In the short term, care for the elderly is needed. The long term may also be the brightening economy of Turkey literally on the horizon, but that is rightly sensitive.

Gisteren werd ik uitgenodigd om met een groep mensen uit de regio naar een dansfestijn te gaan. Een festijn geïnspireerd op de heling van het verdriet dat nodig is na al die vreselijke branden hier deze zomer. / Yesterday I was invited to go to a dance festival with a group of people from the region. A festival inspired by the healing of the grief that is needed after all those terrible fires here this summer.

We rijden naar de plaats van bestemming Komotini maar niet zonder vele kilometers verbrand glooiend landschap te zien, soms doorsneden door paniekerige ingrepen van de bulldozers van de brandweer om het vuur te stoppen. Nu liggen die tientallen meters brede paden brutaal tussen de verbrande bossen en vermoed ik dat erosie een nog groter probleem gaat worden het komende jaar. Geen bomen en planten om dat dan ook vast te houden, en de regen komt tegenwoordig niet meer zoals vroeger. Want ook hier is het droog behalve als het hoost. Aangekomen in Komotini dansen we met minstens 1000 anderen de nare geesten van ons af en laaf ik mij aan de grote hoeveelheid blije gezichten om me heen. / We drive to our destination Komotini, but not without seeing many kilometers of burnt rolling landscape, sometimes intersected by panicky interventions by the fire brigade’s bulldozers to stop the fire. Now those tens of meters wide paths lie boldly between the burned forests and I suspect that erosion will become an even bigger problem in the coming year. There are no trees or plants to hold on to that, and the rain no longer comes as it used to. Because it is also dry here, except when it rains intensly. When we arrive in Komotini, we dance the bad spirits away with at least 1,000 others and I enjoy the large number of happy faces around me.

Trying to capture the seize of the fires this summer (climate change is real)

6 november 2023: Nu de crowdfund bijna tot een stilstand is gekomen en wij tevreden kijken naar de gerealiseerde 93% van de €3000,- kunnen we doorgaan met te vertellen waar we mee bezig zijn. Dus eerst komen Marike en Clara weer aan het woord en daarna vertel ik over mijn reis naar Griekenland. / 6th November 2023: Now that the crowdfunding has almost come to a standstill and we are really satisfied with the realization of 93% of the €3000, we can continue to tell you what we are doing. So first Marike and Clara speak again and then I talk about my trip to Greece.

‘Omdat we net zijn begonnen met het creëren van onze plek in Laloukas, hebben we veel ideeën en veel enthousiasme. Eén van onze ideeën is dat we een manier zouden kunnen opzetten om vijgen te doneren aan sociale keukens in Athene en in lijn met dat idee hebben we een project opgericht met de naam ‘Fungi for the People’, waarbij we paddenstoelen produceren voor sociale keukens, gefinancierd door de verkoop van een aantal van de geproduceerde paddenstoelen. We hebben geen idee hoeveel werk het is, of het economisch haalbaar en legaal is, maar het idee is erg leuk en het mag groeien’….voor het vervolg klik hier /  ‘Since we are just starting with creating our place in Laloukas, we have many ideas and a lot of enthusiasm. One of our ideas is that we might set up a way to donate figs to social kitchens in Athens and in line with that idea we were a project called ‘Fungi for the People’, where we produce mushrooms for social kitchens, funded by selling some of the produced mushrooms. We have no idea how much work it is, if it’s economically doable, legal, but we really like the idea and can take the time to let it grow’…to continue reading click here.

Ik had al een update geschreven over 21 tm 30 oktober  en die online geplaatst maar kort samengevat rij ik dus met een bus die een stevige reparatie nodig heeft maar nog wel rijdt. Ik reed door Tjechie, Slowakije, Hongarije en Roemenie en Bulgarije. Opvallend in Bulgarije was het gebrek aan onderscheidt tussen gewone wegen en snelwegen waardoor ik voor het eerst over snelwegen reed, beboet zou worden voor een te laat gekochte tol-vignet. Het digitale system in het wat rommelig aandoende land weet tot op de minuut waar ik heb uitgehangen en waar ik dus te laat was en mijn verantwoordelijkheid mag nemen op een mobiel pinapparaat van de politie. Die mooie foto’s van me hadden en ook erg gek waren op de TAIR. / I have already written and posted an update online for October 21 to 30  but in short, I drive a bus that needs major repairs but is still running and drove it through the Czech Republic, Slovakia, Hungary and Romania and Bulgaria. What was striking in Bulgaria was the lack of distinction between normal roads and highways, which meant that when I drove on highways for the first time and would be fined for a toll vignette purchased too late. The digital system in the somewhat messy country knows down to the minute where I have been and where I was therefore late and can take responsibility on a mobile police PIN device. Who btw had beautiful photos of the car and showed to be very fond of the TAIR.

Performing and cooking

Ik verbleef enige dagen in het zuiden van Bulgarije en werkte wat uit in het kunstenaarsdorp Tsarino. Tsarino is vooral een leeg en verlaten dorp met toch nog ergens een oude boer met twee koeien. Later kreeg ik nog een leuk bericht dat de boer nog op een stuk poffert had zitten wachten en om het goed te maken had mijn gastheer Ruud een doos cakejes voor hem gekocht. ‘Dat viel in goede aarde en je werd nogmaals bedankt voor het veevoer’./ I spent a few days in the south of Bulgaria and did some work in the artists’ village of Tsarino  Tsarino is mainly an empty and deserted village with just an old farmer with two cows somewhere. Later I received a nice message that the farmer was still waiting for a piece of poffert and to make up for it, my host Ruud had bought him a box of cakes. ‘That was well received and you were thanked again for the cattle feed.’

1 november reed ik Griekenland binnen en was al snel op de plek van bestemming: GAIA  Mijn gastvrouw werd gebeld en die kwam snel aangereden zoals ik eigenlijk ook verwachte. Ik wist dat ze eerder naar het ziekenhuis was geweest maar het blijkt veel ernstiger dan ik had gedacht. We houden het licht en gaan gewoon door met onze afspraak: ik krijg een huis te leen en verschijn de volgende ochtend om acht uur in de keuken. / On November 1, I drove into Greece and quickly arrived at my destination: GAIA  My hostess was called and she arrived quickly, as I actually expected. I knew she had been to the hospital before, but it turned out to be much more serious than I thought. We keep the conversation lighthearted and continue with our agreement: I get to borrow a house and show up in the kitchen at eight o’clock the next morning.

Die volgende ochtend heb ik amper instructies ontvangen en een mes in een pompoen gezet als de conclusie is dat we nieuwe pompoenen nodig hebben en die haal je mogelijk ten noorden van Spileo. Ik stap bij Gyorgy in de auto en dan volgt er een zeer gevarieerde rit door een dichtbij gelegen streek in Bulgarije waar we 213 kg pompoenen en een meerval kopen, aangaan bij een stokerij, ik vruchten eet die ik niet ken en proost met een tweeling die nog het meest lijkt op de inmiddels bejaarde kleinkinderen van een Sovjet machthebber waar zij de norsigheid van hebben geërfd. / That next morning I have barely received instructions and put a knife in a pumpkin when the conclusion is that we need new pumpkins and I may get them north of Spileo. I get into the car with Gyorgy and then a very varied drive follows through a nearby region in Bulgaria where we buy 213 kg of pumpkins and a catfish, visit a distillery, eat fruits I don’t know and toast with twins who maybe resembles the now elderly grandchildren of a Soviet ruler from whom they have inherited the sullenness.

Op dag twee begin ik aan de pompoenen. werken in de keuken is toch ook altijd nog een diep liggende herinnering aan het werken met Elles  ‘Proef me’ denk ik en snij pompoen. Steeds weer herinner ik me het werken met Elles, niet met een instructie die in beton gegoten is maar een werkwijze die gezamenlijk leidt tot het bedoelde gerecht waarbij je intussen elkaar ondersteund, uit je tijdelijke rol stapt om even iets anders te doen zodat die ander gewoon verder kan, ongevraagd, geen heldere pauzes. En nu dan ineens een plotselinge instructie voor pauze want ik moet op het terras met een man praten, kan ik dan even doen ‘wat jullie mannen doen’ lijkt het devies: praten over effectiviteit en oplossingsgerichtheid terwijl zij in de keuken gewoon doorgaan en me terugroepen tot de orde van de dag. Die avond kook ik voor het eerst in een week voor alleen mezelf. / On day two I start on the pumpkins. Working in the kitchen is again a deep memory of working with Elles  “Taste me,” I think and cut a pumpkin. Again and again I remember working with Elles, not with an instruction that is cast in concrete, but a working method that together leads to the intended dish in which you support each other in the meantime, step out of your temporary role to do something different so that the other can continue as normal, without being asked, no clear breaks. And now suddenly a sudden instruction for a break because I have to talk to a man on the terrace, can I just do ‘what you men do’ seems to be the motto: talk about effectiveness and solution orientation while they continue in the kitchen and call me back to the order of the day. That evening I cooked for just myself for the first time in a week.

After the storm, no electricity but this

Dag drie bij GAIA  staat uiteindelijk in het licht van uitvallende stroom en bliksemschichten in een gebied dat sinds de late jaren vijftig niet meer vooruit is geholpen omdat de macht dichter bij de macht zichzelf belangrijker vond en wij hier nu met eten klaar staan voor het lokale regiment van het leger maar dan moet het wel kunnen worden afgebakken in de elektrische ovens van vrouwencollectief GAIA. En het stormt en bliksems verplaatsen zich horizontaal onder wolken langs over de horizon. / Day three ultimately ends in the light of power outages and lightning bolts in an area that has not seen any progress since the late 1950s because the power closer to the power considered itself more important and we are now here with food ready for the local regiment of the army, but it must be possible to bake it in the electric ovens of the women’s collective GAIA. And it is storming and lightning moves horizontally under clouds over the horizon.

In de avond krijg ik een speciale gast te logeren: de enige Griekse donateur van A Little Odyssey maakt zich plots bekend als een collega die ik deze zomer heb leren kennen die zichzelf heeft uitgenodigd, met het nodige meegenomen eten natuurlijk, om enige dagen samen door te brengen. Het liefst natuurlijk ook werkend in de keuken van GAIA en mogelijk nog iets met de maskers. Ik vertel er later meer over. / In the evening I get to stay with a special guest: the only Greek donor of A Little Odyssey  uddenly reveals himself as a colleague I met this summer who has invited himself, with the necessary food of course, to spend a few days together. to bring. Preferably also working in the GAIA kitchen and possibly doing something with the masks. I’ll tell you more about it later.

Zondag 29 oktober / Sunday 29 October: A Little Odyssey Update!

Wat een pracht weekend (21-22 okt.) in Oslava (Tsjechië) bij Míša and Ivan, we eten, praten, werken, vissen, vliegeren en drinken. Dankzij hun en de lokale automonteurs reed ik maandagochtend met een blij gemoed en stevige instructies weg met een bus die het wel doet voorlopig maar eigenlijk toch ook nog een stevige reparatie moet hebben. Dat doe ik in Griekenland hoop ik.  / What a wonderful weekend (21-22 Oct.) in Oslava (Czech Republic) with Míša and Ivan, we eat, talk, work, fish and fly kites and drink. Thanks to them and the local car mechanics. On monday I drove off with a happy heart and solid instructions with a bus that works for the time being but actually still needs serious repairs. We’ll do that in Greece, I hope.

Ik rij intussen door naar Dolni Vestonice om Zuska en Hannegijs te ontmoeten. Wat een feest om vrienden te zien! Dan door Slowakije en Hongarije. Ik kan je alles vertellen over het steeds veranderende straatbeeld in die kilometers, ik neem geen snelwegen, en het langzame ontstaan van de berm, de afwatering, de bomen in de berm, de schutting en van aaneengesloten bebouwing naar losstaande huizen, met meer frivole tegeltjes en motieven.  / Then I drive on to Dolni Vestonice to meet Zuska and Hannegijs. What a treat to see friends! Then of to Slovakia and Hungary. I could tell you about the ever-changing street scene in those kilometers as I don’t take highways, and tell about the slow development of the roadside, the drainage, the trees on the roadside, the fences and from connected buildings to detached houses, with more frivolous tiles and motifs.

River Tisza, bringing back some soil that I had received as a present some 21 years ago

Intussen bracht ik ook een koffiebus met oeverzand terug naar de rivier de Tisza, viste in de Donau en at fantastisch Turks eten in een Turks wegrestaurant. / In the meantime, I also brought a coffee can with bank sand back to the Tisza River, given to me over twenty years ago. Fished in the Danube and ate fantastic Turkish food in a Turkish Truckers restaurant.

Dan ineens na een ingeving om linksaf te slaan rij ik door een koninklijke kuuroord, spreek Nepalese wegwerkers en neem een veerboot over de Donau. Dan ben ik in Bulgarije waar ik merk dat de TAIR meer gewaardeerd wordt door passanten, wandelaars en politieagenten, ook al beboeten die me maar wel met een glimlach. / Then suddenly one morning after an inspiration to turn left I drive through a royal spa, speak to Nepalese road workers and at the end of the day take a ferry across the Danube. I am in Bulgaria where I notice that the TAIR is much more appreciated by passers-by, walkers and police officers, even though they fine me with a smile.

Ik geniet met volle teugen en bezoek Ethno dorp Etar, een openluchtmuseum dat me doet denken aan St.Fagan in Wales waar ik in 2019 en 2020 woonde en werkte. Neem dan de tienduizendste bocht in de Shekta pas en ontmoet volgens afspraak ergens ver van alles in een dorp Ruud Matthes waar ik dit weekend (28-30 okt) logeer. Vandaag gaan we op bezoek in Tsarino, daarover later vast meer. Misschien blijf ik nog wat langer. / I am thoroughly enjoying all of it and upon visiting Ethno village Etar, an open-air museum I am reminded of St.Fagan Museum in Wales where I lived and worked in 2019 and 2020. Drive off again, take the ten thousandth bend in the Shekta pass and by appointment meet Ruud Matthes somewhere far from everything, where I am staying this weekend (28-30 Oct). Today we will visit Tsarino, more about that later. Maybe I’ll stay a little longer.

Granetalsperre, morning of the 17th of October

Zaterdag 21 oktober / Saterday 21 October: We komen wel ergens maar hebben veel onderhoud onderweg, dus dat valt even tegen. Dus help ons ook de laatste stapjes te maken in de crowdfund en steun ons met een euro per kilometer via Stichting Proef me, account: NL61INGB0395792096/ We are getting somewhere but are having a lots of maintenance troubles. So help us get the final steps of the crowdfund. Support us with one euro per kilometer by transferring money to Stichting Proef me, account: NL61INGB0395792096

Woensdag 18 oktober / Wednesday 18th October: Een eerste update van  A Little Odyssey tijdens de reis. Vanuit Leipzig! Met dank aan Anna Kautenburger verblijf ik bij de Alte Spinnerei. / A first update of A Little Odyssey during the journey. From Leipzig! Thanks to Anna Kautenburger I am staying at the Alte Spinnerei. Samengevat: We zijn onderweg!! En hier kan je het volgen.  / In summary: We are on our way!! And here you can see how it develops.

Nog even een update over de crowdfund: (https://www.landscapelabs.nl/nieuwsnews/van-groningen-naar-argos/) €2481,-, dankzij 58 donateurs. Dus we zijn met een gerust hart vertrokken en voelen ons erg gesteund. / Just an update about the crowdfunding: €2481, thanks to 58 donors. So we left with peace of mind and feel very supported.

De uitzwaai van Prins-te-paard was mooi maar jammergenoeg waren ze ziek geworden dus zat er niet meer in dan op afstand zwaaien. Noordlaren daarna was een warm bad van oude en nieuwe vrienden, en de Stichting Sterrelingen hield haar eerste audiowandeling in het bos en dat was heerlijk. Op de zondag bij het een lange EAT (collectief) sessie praten over eten, rituelen, voedselbank en open vuur. En werd het echt herfst en reed ik maandagochtend weg. Paddenstoelen vind je nu echt overal; nog op een bankje bij Toentje, achter een keet in het bos onderweg, en zeker tijdens de audiowandeling in Noordlaren. / The farewell at Prins-te-paard was beautiful, but unfortunately they had become ill so there was just waving from a distance. Noordlaren afterwards was a warm bath of old and new friends, and the Sterrelingen Foundation held its first audio walk in the forest and that was wonderful. On Sundays at a long EAT (collective) session, we talk about food, rituals, food banks and open fires. While it autumn really started I drove away on Monday morning. Mushrooms can now be found everywhere; still on a bench at Toentje, behind a shack in the woods along the way, and certainly during the audio walk in Noordlaren I remember.

Intussen keerden Marike en Clara huiswaarts van hun paddenstoelencursus bij ReGreen (zie facebook). Marike schrijft me dat het een ‘life changing experience’ was.  Eerder had ze al geschreven ‘I know very few things about mushrooms, except for seeing this documentary ‘fantastic fungi’, the information from the permaculture class and a few YouTube video’s…I really like the very precise processes they were working with, I enjoy it when things get a bit technical… Since we are just starting with creating our place in Laloukas, we have many ideas and a lot of enthusiasm. One of our ideas is a project that could be named ‘Fungi for the People’, where we produce mushrooms for social kitchens, funded by selling some of the produced mushrooms.’. / In the meantime, Marike and Clara returned home from their mushroom course at ReGreen. Marike writes to me that it was a ‘life-changing experience’. She had previously written ‘I know very few things about mushrooms, except for seeing this documentary ‘fantastic fungi’, the information from the permaculture class and a few YouTube videos…I really like the very precise processes they were working with, I enjoy it when things get a bit technical… Since we are just starting with creating our place in Laloukas, we have many ideas and a lot of enthusiasm. One of our ideas is a project that could be named ‘Fungi for the People’, where we produce mushrooms for social kitchens, funded by selling some of the produced mushrooms.’.

Ook in Europa reist een zekere Andrew Gryf Paterson, een grote bron van informatie voor me, van Finland naar Montenegro hij vraagt me wanneer ik in Belgrado ben dan kunnen we eventueel even hoi zeggen. / Also in Europe Andrew Gryf Paterson, a great source of information for me, travels from Finland to Montenegro. He asked me when I will be in Belgrade so we can possibly say hi.

Ik ben nog wat gespannen maar het leven is mooi en de bus doet het fantastisch. / I’m still a bit tense, but life is beautiful and the bus is doing fantastic.

De Veenkoloniën door en dan Duitsland in!

Maandag 16 oktober: we zijn vertrokken, A Little Odyssey is begonnen en was al negen jaar bezig! Zie hier de impressie totnutoe / Monday 16 October: we have started A Little Odyssey journey, a report of it you can find here.

13 oktober 2023 / October 13, 2023: Hierbij de laatste update over de crowdfund voor A Little Odyssey voor vertrek. Vorige week ging het echt heel goed en zitten we dankzij totaal 56 donateurs nu op ruim €2444,- van het streefbedrag €3000,-. Dus brandstof en onderhoud plus wat eten is inmiddels gegarandeerd en met nog een paar kilometers erbij dan kunnen we met een gerust hart vertrekken. / This is the last update about the crowdfunding for A Little Odyssey before departure. Last week things went really well and thanks to a total of 56 donors we are now at more than €2444,- of the target amount of €3000. Fuel, maintenance and some food are now guaranteed and with a few more supported kilometers we can leave with peace of mind.

Steun ons met een euro per kilometer via deze link/ Support us with one euro per kilometer via this link, or for international payments you can also use the form at the bottom of this page.

Met het cadeau krijgen van twee autobanden en een gitaar het afgelopen weekend voelen we ons in ieder geval gedragen en vertrekken we maandag 16 oktober. Blijf ons steunen zodat we ook echt arriveren in Argos! / This weekend we received two car tires and a guitar as a gift and with it we certainly feel supported and we will leave on Monday, October 16. Keep supporting us so that we actually arrive in Argos!

Uitzwaaien kan op drie locaties / You can wave goodbye at three locations: Zaterdag 14 oktober eind van de middag in het centrum van Noordlaren, zondag 15 oktober bij Toentjes (Paradijsvogelstraat 10) in de stad Groningen en maandag 16 oktober bij het Smalspoormuseum op Erica (Drenthe). Het is trouwens die maandag wereldvoedseldag dus daar mag gerust wat aandacht voor komen. /  Saturday October 14th late afternoon in the center of Noordlaren, Sunday October 15th at Toentje (Paradijsvogelstraat 10) in the city of Groningen and Monday October 16th at the Narrow Gauge Museum in Erica (Drenthe). By the way the 16th it is World Food Day and it might deserve some attention.

Intussen in Griekenland zijn Marike en Clara aan de paddenstoelen cursus begonnen bij Re-Green. Meer informatie vind je hier. En denk ik zelf al aan een presentatie en diner in Athene begin december maar laten we eerst aan de reis beginnen en onderweg mensen ontmoeten. Dus geef ook nog even wat ruchtbaarheid aan de crowdfund? Een 1 euro voor 1 km (heen en terug) via deze link / Meanwhile, in Greece, Marike and Clara have started the mushroom course at Re-Green. More information can be found here. And I’m already thinking about a presentation and dinner in Athens at the beginning of December, but let’s start the journey first and meet people along the way. So please keep giving publicity to this crowdfunding? A 1 euro for 1 km (round trip) via this link /

5 oktober 2023 / October 5, 2023: In de afgelopen weken hebben we al meer dan 1930 euro steun en vele suggesties ontvangen en zijn de voorbereidingen voor A Little Odyssey in volle gang. Dankjullie wel voor de steun tot nu toe!! (Crowdfund via this link)/ In the past weeks we have already received more than 1930 euros of support and many suggestions and preparations for A Little Odyssey are in full swing. Thank you for the support so far!! (Crowdfund via this link)

Twee weken oud is de crowdfund nu en daarmee hebben we voorlopig 1930 euro binnengehaald dankzij 48 donateurs en dat maakt het dus mogelijk om tot Hongarije en weer terug te rijden. Even wat inzicht in de kosten? €1200 brandstof, €500 onderhoud onderweg, €500 picknicks voor gevorderden, €800 verblijf en onderhoud van de chauffeur/acteur = €3.000,- totaal. Onze keuze is dat als we minder dan 3000 binnenhalen we eerst de brandstof financieren en dan pas de rest. De chauffeur houdt ons onderweg op de hoogte. Er is een pagina met een reisverslag in de maak! / The crowdfunding is running for two weeks and so far we have raised 1930 euros thanks to 48 donors, which makes it possible to drive to Hungary and back. Would you like some insight into the costs? €1200 fuel, €500 maintenance along the way, €500 performative picnics, €800 accommodation and maintenance of the driver/actor = €3,000 total. Our choice is that if we raise less than 3,000, we will first finance the fuel and then the rest. The driver keeps us informed along the way. A travelogue page is in the making!

Maintenance before the journey

Intussen gebeurde er in de afgelopen week meer dan voldoende: Dankzij suggesties voor onderweg komen er in ieder geval tussenstops in Leipzig (Duitsland), Zrenjanin (Servie) , Ralichevo (Bulgarije) en Spilaio (Gr). Was er het nodige onderhoud aan de TAIR, de aanschaf van een tijdelijke auto, het pakken van kisten en koffers met kostuums, het arriveren van boeken over paddenstoelen en kwam er bevestigend nieuws binnen over het werken in  de keuken van GAIA. Marike en Clara zijn gisteren aan de Fungi cursus begonnen! / In the meantime, more than enough happened in the past week: Thanks to suggestions along the way, there will be at least stopovers in Leipzig (Germany), Zrenjanin (Serbia), Ralichevo (Bulgaria) and Spilaio (Gr). There was the necessary maintenance of the TAIR, the purchase of a temporary car, the packing of boxes and suitcases with costumes, the arrival of books about mushrooms and news came in about working in the kitchen of GAIA. And Marike and Clara started the Fungi course yesterday!

We streven er natuurlijk naar dat we de hele reis kunnen gaan volbrengen en onderweg ook mensen kunnen uitnodigen voor picknicks en andere ontmoetingen. Daarvoor moeten we nog even wat meer ruchtbaarheid geven aan de crowdfund. Help je mee? Steun ons met 1 euro voor 1 km (heen en terug) via deze link/ Support us with one euro per kilometer via this link, or for international payments you can also use the form at the bottom of this page. / We naturally aim to complete the entire journey and invite people for picnics and other meetings along the way. To achieve this, we need to give more publicity to the crowdfunding. Will you help? Support us with 1 euro for 1 km (round trip) via this link/ Support us with one euro per kilometer via this link.

Ik moet nog wel even een QR code maken voor achterop de TAIR zodat auto’s achter me ook de online informatie kunnen vinden, toch? / I still have to create a QR code for the back of the TAIR so that cars behind me can also find the online information, right?  

24 september 2023: Update over de crowdfund voor A Little Odyssey (link to crowdfund):

Dus steun ons met een euro per kilometer via deze link/ Support us with one euro per kilometer via this link, or for international payments you can also use the form at the bottom of this page.

Update: Vorige week is Stichting Proef me een crowdfund gestart en nu lees je hier een eerste update over de resultaten tot nu toe: er is al genoeg binnengekomen om tot aan Leipzig (D) te rijden, er is een gitaar meegegeven voor onderweg en mogelijk mag ik onderweg in Noord Griekenland een aantal weken werken. / Last week, the Proef me Foundation started a crowdfund  and here you are reading a first update about the results so far: enough has been received to drive all the way to Leipzig, a guitar has been given for the road and my way to Argos I may be able to work in Northern Greece for a few weeks.

Dus tot nu toe is er 1058 kilometer steun binnengekomen, bijgedragen door 35 verschillende mensen waaronder iemand uit Griekenland. Heel erg bedankt. Intussen werk ik alles uit om straks ook onderweg iedereen op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Het vertrek is gepland voor 16 oktober we gaan eerst nog even door met de crowdfund want we zijn er zeker nog niet. Wel deel ik vandaag wat mooie reacties, suggesties en andere gedachten die we ook ontvingen. / 1058 kilometers of support has been received so far contributed by 35 different people including someone from Greece. Thank you very much. In the meantime, I am working on everything to keep everyone informed of developments along the way. The departure is planned for October 16, but first we will continue with the crowdfund because we are not leaving yet. Today I will share some nice reactions, suggestions and other thoughts that we also received.

Voor onderweg zoek ik nog echt naar adressen voor verblijf, mooie plekken waar er ook mogelijk ruimte is voor maaltijden en performances. Lekker koken, recepten delen, kostuums passen en lol maken. Er is toch niks aan zonder de echte gebeurtenis ter plekke. / When traveling, I really look for addresses to stay at, beautiful places where there is also room for meals and performances. Possibly cooking and share recipes, trying on costumes and having fun. There’s nothing to it without the real event on the spot.

Op 15 oktober rijdt ik eerst vanuit de Noordoostpolder richting het Drentse Noordlaren waar De Sterrelingen een prachtproject in het bos (https://sterrelingen.nl/projecten/als-we-samen-een-bos-zijn) hebben en ik te gast ben. Daarna door naar Groningen om te eten met het collectief EAT. Maandag 16 oktober rijdt ik dan hopelijk richting het Smalspoormuseum in Erica. Daar is het ooit allemaal begonnen met deze houten wagen die ik nu naar Griekenland ga brengen. Voor onderweg kreeg ik Let’s become Fungal!, geschreven door Yasmine Ostendorff. Heerlijk leesvoer./ On October 15, I will first drive from the Noordoostpolder towards Noordlaren in Drenthe, where De Sterrelingen have a beautiful project in the forest (https://sterrelingen.nl/projecten/als-we-samen-een-bos-zijn) and I am a guest. . Then on to Groningen to eat with the collective EAT. On Monday, October 16, I will hopefully drive to the Narrow Gauge Museum in Erica. That’s where it all started with that wooden wagon that I am bringing to Greece. For the journey I received Let’s become Fungal!, written by Yasmine Ostendorff. Wonderful reading material!

Hoe we het allemaal onder de aandacht blijven brengen de komende tijd? Er komt een  nieuwe pagina op de website en er viel al de suggestie ‘Fungi for the People’. Later daarover meer. Nu eerst terug naar wat nu belangrijk is: steun voor de reis om ons ver voorbij Leipzig te zien te krijgen! / How do we continue to draw attention to it all in the near future? There will be a new page on the website and the title ‘Fungi for the People’ has already been suggested. More about that later. Now back to what is important now: Please, support the journey to see us far beyond Leipzig!

Steun ons met een euro per kilometer via deze link/ Support us with one euro per kilometer via this link, or for international payments you can also use the form at the bottom of this page.

18 september 2023: Vanmiddag om 4 uur starten we de crowdfund voor A Little Odyssey, meer nieuws kun je hier vinden. Steun ons met een euro per kilometer via de link!

27 augustus 2023: ‘It was an overwhelming feminist hospitality and a paradigm shift.’

Zoals ik al eerder vertelde was ik uitgenodigd om deel te nemen aan Co-Transpose ’23 in het Griekse dorpje Dikaia. CoTranspose is een door vrouwen geleid collectief dat inactieve ruimtes inneemt en dan uitnodigingen en uitwisselingen uitvoert vanuit de gemeenschap van Dikaia, de geboorteplaats van de oprichters van Cotranspose, in een gebied dat zwaar wordt getroffen door ontvolking en economische krimp. / As I told before I was invited to take part in Co-Transpose ’23 in the Greek village of Dikaia. CoTranspose is a female led collective that reclaims inactive spaces, invites and exchanges from within the community of Dikaia, the birthplace of the founders of Cotranspose. The area in which Dikaia is situated is heavily impacted by depopulation en de-growth.

CoTranspose ’23 vond plaats van 7 tot en met 28 juli met een speciaal 3-daags publieksprogramma op 21-23 juli in en rond de dorpen Dikaia, Spilaio en Pilla. / CoTranspose ’23 took place from the 7th to 28th of July with a special 3-day public program on the 21-23 of July in and around the villages of Dikaia, Spilaio and Pilla.

See the link for more info

27 juni 2023 / June 27: Er gebeurd een boel! Naast mijn rol als tijdelijke kunst-educator in het speciaal onderwijs  doe ik allerlei leuke dingen die allemaal lekker groeien en vruchtjes afwerpen. Ik ben o.a. gevraagd als bestuurslid voor een heel mooi initiatief uit Noordlaren, Stichting Sterrelingen, waar ik later wel meer over ga vertellen / A lot is happening! In addition to my role as a temporary art educator in special education, I do all kinds of fun things that all grow nicely and bear fruit. Among other things, I was asked to be a board member for a very nice initiative from about which I will tell you more later.

Femke Aernouts

En ik heb intussen zonder er ook maar iets voor te doen Femke Aernouts te logeren gehad in de Tiny Artist In Residence was bij Prins-te-paard in de Noord-Oostpolder! / And in the meantime I had Femke Aernouts stay in the Tiny Artist In Residence at Prins-te-paard in the Noord-Oostpolder!

Afgelopen maand was er dan ook nog eens het vergezichtenfestival in Nijmegen, een festival vol gerechten en verhalen voor jong en oud in en bij het azc in Nijmegen-Oost. Ik hielp mee met adviezen over dramaturgie en hoe de buurt er bij te trekken. Iedereen was echt welkom! / Last June 17 there was the vergezichtenfestival in Nijmegen, a festival full of dishes and stories for young and old in and near the azc in Nijmegen-East. I helped out with some advice on dramaturgy and how to get the neighbourhood involved. Everyone was really welcome!

Werd ik uitgenodigd om lid te worden van een artistiek platform die vooral naar voedsel kijkt, EAT. Oftewel nog vaker picknicken en om te beginnen kocht ik eerst maar eens 50 eieren. / I was invited to join an artistic platform that mainly looks at food; EAT. ‘Welcome to Edible Actions Together (E.A.T.) ! an open platform to connect, take action, explore knowledge share experiences and love towards and in relation to food practices’. In other words; even more picnics and to begin with I bought 50 eggs.

Zelf organiseer ik sinds januari performatieve etentjes waar ik toch wel mijn oude kreet ‘picknicken voor gevorderden’ voor durf te gebruiken. De laatste diners, onder de noemer Maalplaats, duiden duidelijk op een vervolg na de zomer. Maar niet voordat ik terug ben uit Griekenland. Ik doe mee aan Co-Transpose ’23 in het Griekse dorp Dikea en daarna ga ik maar eens wat rondneuzen in collectieve Griekse boomgaarden en anarchistische woonwijken. Om op weg naar huis misschien wel meer dan een paar keukens aan te doen 🙂 Tot ziens! / I myself have been organizing performative dinners since January, for which I truely dare to use my old slogan ‘picnics for advanced’. The last dinners, under the name Maalplaats, clearly indicate a continuation after the summer. But not before I get back from Greece. I’m taking part in Co-Transpose ’23 in the Greek village of Dikea and thereafter I’ll have a look around in collective Greek orchards and anarchist residential areas. And maybe visit more than a few kitchens on the way home 🙂 I will be seeing you!

24 maart 2023: gewoon een aantal foto’s van de gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Je kan jezelf nog steeds uitnodigen voor ‘In the future_future there will be love’ of juist mij en mijn Lollystation laten langskomen. Intussen werk ik verder aan ‘Slow TV’, ‘Fishy Altar’ en de School voor de Vrolijke Apocalyps. Hieronder vind je verder ook een link naar de pracht resultaten van Ardi Bones Delta Blues Plan van Hansko Visser. / Just sharing some pictures of recent events. You can still invite yourself to ‘In the future_future there will be love’ or just let me and my Lollystation come to you. In the meantime I continue working on ‘Slow TV’, ‘Fishy Altar’ and the School for the Happy Apocalypse. Below you will also find a link to the wonderful results of Ardi Bones Delta Blues Plan by Hansko Visser.

Na drie jaar rondreizen kwam de koffer van Ardi Bones Delta Blues Plan weer thuis. De resultaten, in tekst en geluid zijn hier te vinden / After three years of traveling around, the suitcase of Ardi Bones Delta Blues Plan came home. The results, in text and sound, can be found here:

Audio: click HIER/HERE

Tekst (ingekort door de redaktie): click HIER/HERE

19 februari 2023: Een Interessante week voor de boeg met komende vrijdag, 24 februari, een kleine gesproken bijdrage van Stichting Proef me aan de presentatie van Nieuw Gronings Schrijftalent in het FORUM Groningen om 16.00 uur. En zaterdag de 25ste komt LOLLYSTATION naar ARTisBOOK, ook in Groningen, voor een zoete bijdrage aan het Collectieve diner van Co-Transpose. Voor het diner zijn er misschien nog wel plaatsen. Zie hier het opgaveformulier. Zie ook onderstaande informatie!


For 10 days the COllective will gather to explore the topic of reclaiming inactive spaces. They be utilizing the ARTisBOOK foundation, a beautiful heritage building, as our communal space to meet, work together, and share food and ideas. On the 23rd to the 25th of February the residency will end with a 3-day public program to share the outcomes. On the 25th there will be a COllective Dinner and invited others to join in. Lollystation will be there to imagine space in it’s own fantastic way by making very engaged lollypops. Please see this link for diner seats.


When: 25 February 17:00
Where: ARTisBOOK foundation – Westerhavenstraat 14, 9718 AL, Groningen

9 februari 2023: De berichten die ik in december op de sociale media heb geplaatst hebben iets losgeweekt wat goed vast zat. Er is beweging. De maaltijden onder de naam ‘In the future_future there will be lover’ zijn vol inspiratie. En Lollystation is inmiddels gevraagd om elders langs te komen voor een vruchtbare dag vol lolly’s en fantasie. Verder heb ik al heerlijk mogen werken met Uitgeverij Wintertuin en AZC Nijmegen aan een nieuwe aflevering van het Vergezichtenfestival. Het nieuwe jaar is duidelijk begonnen! Nodig jezelf ook maar eens uit dan kunnen we het ergens over hebben. Stuur me maar een mail dan stel ik wel een datum voor. Tot dan! / Last December I share some ideas and news with you on social media and clearly they have unstuck something that was firmly stuck. Diners are happening along the theme of ‘in the future_future there will be love’ and Lollypopstation is asked to deliver its sweets. There is movement and work! The new year clearly has started and meetings are taking place and have proven to bring in some new and hopefully fertile ground. Please do invite yourself at my place by sending a mail to henry@landscapelabs.nl. It’s all pretty exciting.

19 DECEMBER 2022

Lieve lezer / Dear reader,

‘Gewoon’ om even weer contact met je te maken dit bericht, ik introduceer een aantal nieuwe ideeën en vertel over wat ik recent geschonken heb aan een museum. ‘Dat wat ik echt kan’ is op de achtergrond geraakt in het afgelopen jaar, een jaar waarin ik net als vele anderen veel kwetsbaarder bleek. Maar ik kan natuurlijk ’nog steeds’, en liefst ‘ter plekke’ (zie deze leestip van Adrienne Rich), iets moois maken. Maar zonder jou is het niks. / ‘Just’ to reconnect with you I wrote this message and with it I introduce some new ideas and tell about what I recently donated to a museum. In the past year ‘what I really can do’ faded into the background , as I like many others proved to be much more vulnerable. But of course I can ‘still’, and preferably ‘on the spot’ (see this text by Adrienne Rich), create something beautiful. But without you it’s nothing.

Veel leesplezier en geniet van leven! / Have fun reading and enjoy life!

Henry 

Over boeken en andere artefacten /About books and other artifacts:

– Wyth Blodeugerdd / Eight Readers is de titel van een koffer met boeken die ik schonk aan het St Fagan’s National History Museum (Wales). / Wyth Blodeugerdd / Eight Readers is the title for a trunk full off books, which I donated to St Fagan’s National History Museum (Wales).

– Lees me en proef me heet de kleine expositie over de totstandkoming van het boek Lees me, deze expositie is nu beschikbaar om elders te laten zien. / Lees me en proef me is a small presentation about the coming together of the artist book Lees me (Read me), this exhibition is now available to be shown elsewhere.

Over nieuwe initiatieven en plannen voor de toekomst /About new initiatives and plans for the future:

– Stichting Proef me en Landscape Labs enProefstation. /Proef me Foundation and Landscape Labs and Proefstation.

– Ik heb een mobiel keukentje gemaakt om ‘ter plekke’ lolly’s te kunnen maken en het heet Lollystation./ I created a small portable kitchen to make lollipops ‘on the spot’ and it is called Lollystation.

– In de toekomstige_toekomst zal er liefde zijn is het uitgangspunt voor mijn uitnodiging aan jou om bij mij langs te komen. / In the future_future there will be love is the starting point for my invitation to you to come and visit me.

Wyth Blodeugerdd / Eight Readers

Oftewel ik vier de afloop van The Future has a Past met een houten reiskoffer en schenk deze, op hun verzoek, aan het St Fagan’s National History Museum in Wales. De inhoud kwam tot stand toen ik in het museum woonde en onderzoek deed voor de genoemde expositie. Het onderzoek dat ruw werd doorbroken door de pandemie en mijn terugkeer naar huis. Thuisgekomen was mijn eerste klus het binden van deze boekwerken. De uiteindelijke vorm en inhoud van de koffer verwijzen naar de hunkering van het gehele team om het sociale als middenpunt te nemen en ik nodig het museum dan ook hiermee uit buiten en samen te gaan genieten. Meer informatie over de inhoud hier. / With a wooden travel case I celebrate the outcome of The Future has a Past and, at their request, donate it to St Fagan’s National History Museum in Wales. The content came about while I was living in the museum and doing research for the exhibition. The investigation that was shattered by the pandemic and my return home. When I got home, my first job was to bind these books. The final form and content of the suitcase refer to the desire of the entire team to take the social as the center point and I therefore invite the museum to take it outside with others to enjoy it. Learn more about the content here.

Lees me en proef me / Read me and tast me

Omdat het boek Lees me niet echt een uitleenbaar boekwerk voor een bibliotheek is mochten we in het kader van Nieuw Gronings Schrijftalent, een vitrine inrichten in het Forum Groningen zodat lezers toch kennis konden maken met Lees me. Nu, negen maanden later, is de inhoud van Lees me en proef me weer beschikbaar gekomen om elders te laten zien, natuurlijk het liefst in de context van kunst en eten. Het boekwerk Lees me is inmiddels uitverkocht en met trots overhandigde ik no. 200/200 aan de curator die ooit Proef me van Elles heeft georganiseerd in het Tschumi-paviljoen te Groningen. / As the book Lees me is less suitable as a lendable book for a library, we were allowed to set up a showcase in the Forum Groningen as part of New Groningen Writing Talent, so that readers could still get acquainted with Lees me. Now after nine months the content of Lees me en proef me has become available again for showing elsewhere, preferably in the context of art and food, of course. The book itself is now sold out and I proudly handed over no. 200/200 to the curator who once organized Proef me by Elles in the Tschumi pavilion in Groningen.

Stichting Proef meLandscape Labs en Proefstation / Proef me Foundation and Landscape Labs and Proefstation.

Dit jaar heb ik samen met Marike Splinter en Sofia Dupon het initiatief genomen voor de Stichting Proef me. De stichting wil zich richten op culturele en culinaire projecten en in eerste instantie dachten we een groter project te gaan doen maar het bleek verstandiger, in de naweeën van de pandemie, om ons te richten op alleen een voorgerecht. Het voorgerecht bestond eruit dat de mobiele werkplek TAIR van het platform Landscape Labs, werd verbouwd en omgedoopt tot Proefstation om aan de slag te gaan bij o.a. Timmerdorp 2022. Proefstation staat nu bij theatergroep Prins-te-Paard in de Noordoostpolder en is ook altijd beschikbaar voor landschappelijke, culturele en culinaire onderzoeken elders. / Earlier this year Marike Splinter, Sofia Dupon and I started the Proef me Foundation. The foundation wants to focus on cultural and culinary projects. At first we planned to do a larger project but it turned out to be more sensible, in the aftermath of the pandemic, to focus on just an appetizer. The starter consisted of the renovation of the mobile workplace TAIR (the mobile residence of the Landscape Labs platform) into Proefstation and work at Timmerdorp 2022, among others. Proefstation is now located at theater group Prins-te-Paard in the Noordoostpolder and is always available for landscape, cultural and culinary research elsewhere.

Vragen kunnen naar proefme@landscapelabs.nl. / Questions can be sent to proefme@landscapelabs.nl.

Lollystation / lollipop station

Vijfentwintig jaar geleden maakte ik mijn eerste lolly, niet vermoedend dat lolly’s nog veel vaker voorbij zouden komen in allerlei smaken. Het is inmiddels een geschiedenis geworden waarin de samenwerking met kookkunstenaar Elles Kiers een grote rol speelt. Elles goot haar duim duizenden keer af en maakte er eetbare beelden van. Vanuit deze geschiedenis kwam nu Lollystation tot stand en bedacht ik een vervolg voor het sprookje De bron der wijsheid. Een vervolg waarin een kok al haar kennis deelt met anderen en zelf leeg achter blijft en verdwijnt in de oorspronkelijke bron. Ik kom graag langs met Lollystation om dit weer te delen. / Twenty-five years ago I made my first lollipop, not suspecting that lollipops would over the years come by more often in all kinds of flavors. It has become a history in which the collaboration with cooking artist Elles Kiers plays a major role. Elles casted off her thumb thousands of times and turned it into edible images. From this history Lollystation came about and along with it I came up with a sequel for the fairy tale The source of wisdom. A sequel in which a cook shares all her knowledge with others and remains empty herself and disappears in the original source. I’d love to drop by with Lollystation to share this all over again.

In de toekomstige_toekomst zal er liefde zijn / In the future_future there will be love

Is het mogelijk om aan de toekomst te denken of is deze al gearriveerd en moeten we het eigenlijk hebben over een toekomstige toekomst? Zullen we eens lekker gaan eten en erover praten? Of pakken we de naaimachine en maken een groot spandoek? Ik nodig je uit en verheug me op je komst. Een rode draad voor me is de inspiratie die ik haal uit het gesprek met andere (jonge) makers, dus je mag ook gewoon met een vraag komen of een idee waar je wel eens een reflectie op wilt. Ik zie het groeiende belang om veilig en inclusief te werken, en ga daarin graag een connectie met je aan, in mijn ‘werkplaats van de toekomstige toekomst’. Wil je langskomen stuur dan een mail naar henry@landscapelabs.nl dan kunnen we overleggen hoe en wat. / Can you still imagine the future or has it already arrived and should we actually talk about a future future? What about we share a nice dinner and talk about it? Or do we use the sewing machine and make a large banner? I invite you and look forward to your arrival. A common thread for me is the inspiration I get from the conversation with other (young) makers, if you wish you can also just come up with a question or an idea that you would like to reflect on. I see the growing importance to work safe and inclusively, and would like to connect with you in my ‘workshop of the future future’. If you want to come by, send an email to henry@landscapelabs.nl and we can discuss when and how.

ArtEZ No-University, Zwolle

23 SEP. 2022 – 24 SEP. 2022:

NEXT GENERATION – No University Manifestatie 2022

Hoe kan kunst ons dichter bij de natuur brengen? En hoe richten we steden zo in, dat water vrij kan blijven stromen terwijl voeten droog blijven?  Kom erachter tijdens NEXT GENERATION in Zwolle. Twee dagen vol lezingen, experimenten en kunst. MEER INFORMATIE HIER! / How can art bring us closer to nature? And how do we design cities in such a way that water can continue to flow freely while feet remain dry? Find out during NEXT GENERATION in Zwolle. Two days full of lectures, experiments and art. MORE INFORMATION HERE!

Ik ga hier mee bezig met In the future there will be love. Mijn doel is om elkaar te wijzen op de situaties die echt aan de hand zijn. Ik hoop je te zien tijdens NEXT GENERATION./ I’m going to be working on this with In the future there will be love. My goal is to point out to each other situations that are really going on. Hope to see you at NEXT GENERATION.

3 september: locatie 63!

Gevonden bij Prins-te-paard in de Noordoostpolder!! Lange leve de collega locatie theatermakers!! Hoera! / Found at Prins-te-paard in the Noordoostpolder!! Long live the fellow site-specific artists!! Hurrah!

29 augustus 2022: Locatie gezocht! Site wanted!

Onderweg naar een nieuwe bestemming

(Maar een nieuw project suggereren mag natuurlijk ook / But you can of course also suggest a new project)

Ik sta open voor ideeën en suggesties. Na 62 eerdere plekken en prachtige verhalen zoek ik opnieuw een plek voor mijn houten sleephut. Tegenwoordig heet ie trouwens Proefstation maar de afgelopen jaren was het ook de fantastische Tiny Artist In Residence TAIR.

Ik zoek een plek waar ie voor langere tijd mag staan en waar ie “slechts” met een tegenprestatie mag verblijven. Er is geen budget, dit zijn tijden van samenwerking, hand- en spandiensten, ruilhandel of andere fijne oplossingen. Best mogelijk om ‘m in te zetten als logeerplek voor een andere kunstenaar. Of dat ik er soms even mee op pad ga als er zich iets aandient.

22-25 augustus 2022: Proefstation ging aan de slag bij Timmerdorp 2022

Juna zuigt uit haar duim

Op de voormalige vloeivelden van het Suikerunieterrein in Groningen ging Proefstation aan de slag bij het educatie initiatief AOC TERRA tijdens Timmerdorp 2022. We zochten naar de wijsheid en de smaak van de verhalen zoals wij die uit onze eigen duimen kunnen zuigen. We vonden een verhaal dat verwees naar een kok die een spat vet op haar duim kreeg en toen direct haar duim in haar mond stak om de pijn te sussen en merkte dat ze toen alle kennis van de wereld kreeg. Echt waar! Kijk maar hier!

19-21 juli 2022: Proefstation ging aan de slag bij Vlottendorp 2020.

Proefstation op Vlottendorp

In Meerstad bij Groningen en dus plek 61 voor de TAIR, vanaf nu hopelijk ook bekend als Proefstation! Verschillende proefmodellen werden voorbereid en het werd een smakelijk onderzoek. Zie ook de link hier naar Proefstation

4-7 juli 2022: Theatermaken met leerlingen van Stad & Esch in Diever en Roestvrij Theater!

Roestvrij theater was gevraagd hier samen met verschillende theaterdocenten workshops te geven aan de studenten. Ik werd gevraagd een draai te geven aan het verhaal van een zekere Olde Boppe en besloot er hoe dan ook een opera van te maken. Olde Boppe als een dode rijkaard die lag te stinken en rumour te maken in de lokale kerk. De kerk galmde nogal en hoorde we dus het koor steeds vijf keer hetzelfde zingen. Het werd dus een cartooneske opera waarmee in vijf minuten het verhaal uit de doeken werd gedaan door een groep tieners die eigenlijk liever op vakantie wilden zijn en zeker niet wilden zingen. Dit project genereerde aandacht in de lokale pers maar gaf dus ook plek 60 voor de TAIR aka Proefstation.

Proefstation in Diever vlak naast het Shakespeare Theater!

17 juni: Sinds enige weken staat PROEFSTATION aka TAIR (tiny artist in residence) op haar 59ste stek: Huis Orlando in Den Horn.

29 april 2022: Lees me bleek een goede eerste les op de School voor de Vrolijke Apocalyps, en lees twee komt er aan!

Al tijdens Lees me bleken we na te denken over de vraag hoe je dan wel een groep bij elkaar krijgt als een samenleving er alles aan lijkt te doen om dit te voorkomen. En dit zeggen wij niet met alleen boosheid want de vrolijkheid van de school staat ook voor het gegeven dat schoonheid en wreedheid samen bestaan dus ook bij ziekte, ongelukken, rampen en systemische fouten. Het doel is om jezelf en elkaar te onderwijzen over de situaties die echt aan de hand. Spoedig meer hierover.

Screenshot van Proef me installatie met duizenden lollies van Elles Kiers

18 Maart 2022: Op steenworp afstand van https://www.tschumipaviljoen.org/project/proef-me/ is nu gevestigd de Stichting Proef me. De stichting zal zich richten op: ‘het bevorderen van de culturele en/of culinaire verbinding tussen mensen, plaatsen en gebeurtenissen en de wens tot onderzoek en ontwikkeling van culturele en culinaire producties.

25 februari 2022: LEES ME EN PROEF ME!!

Vitrine over LEES ME in Forum Groningen

Omdat Lees me niet echt een uitleenbaar boekwerk voor een bibliotheek is mochten we, in het kader van Nieuw Gronings Schrijftalent, een vitrine inrichten in de bibliotheek van Forum Groningen zodat lezers toch kennis kunnen maken met Lees me. Via een QR-code in de vitrine kun je vanaf 25 februari hier terecht komen waar je meer informatie vindt over Lees me, kunstenaar Elles Kiers en de nieuwe stichting Proef me. Je kunt hier ook het boekwerk downloaden, en dus ook de engelstalige samenvatting. / Lees me (Read me) is not really suited to be a regular loan book. Therefore, in the context of New Groningen Writers Talent, we were given the change to design a presentation for Lees me (Read me) in Forum Groningen. The QR-code in the case guided you to this page were you will find more information about Lees me (Read me), the artist Elles Kiers, Foundation Taste me and you can download the English summary of Lees me (Read me).


Opmerking en foto van Emmie, lezer van no. 120/200 : ‘Ik heb er de eerste dagen alleen maar aan geroken. Geur roept
herinneringen op.’

Januari 2022: – Lees me – de afronding:

Lieve lezers, Lees me was echt niet mogelijk zonder jullie, de Ceda-i-Olgica Foundation en de  Kunstraad. Misschien is het daarom dat we steeds weer een stap voorwaarts vinden in dit project. Nu dus weer. Niet alleen zijn we gevraagd om een recept van Elles bij te dragen aan een prachtig boek, we zijn ook bezig met een stichting op te richten die we vernoemen naar een werk van Elles: Stichting Proef me. Klinkt toch best mooi? Een klein aandenken aan en een mooi eindpunt van een jaar lang onderzoek naar en publicatie van het werk van beeldend en culinair kunstenaar Elles Kiers. De stichting is in naam vernoemd maar zal een veel bredere functie hebben. Als je meer wilt weten neem dan contact op, ook omdat we staan te trappelen om nieuwe zaken aan te pakken.

Intussen is er nog een exemplaar van Lees me geschonken aan een belangrijke aanjager van het hele project, ook een instelling heeft een inzichtexemplaar in bruikleen gekregen, anderen kocht juist een exemplaar voor nog weer andere belangrijke voedsel-connectie van Elles. Daarbij werd vermeld: ‘Wij willen dit exemplaar schenken aan Jacob de Vries, eigenaar van natuurvoedingswinkel De Nieuwe Weg. Hij was de initiator van de tentoonstelling waarbij het varkenshuis neerstreek aan de Oostersingel. Hij vond het project erg interessant. Hij verkoopt de winkel binnenkort en daarom willen wij hem graag een exemplaar cadeau doen’.

Eind november viel het magazine Petrichor 7 op de mat bij de verschillende kunstinstellingen en antiquariaten door het gehele land met daarin een halve pagina over Kook me.

Kook me, dat pracht weekend in oktober waarin we opzoek gingen naar een completer kookboek van Lees me kreeg ook nog een staartje met een publicatie bij uitgeverij Petrichor.

De kunstacademie Minerva, waar Elles gestudeerd heeft, heeft ook een exemplaar van Lees me gekocht. En door al deze laatste stappen hebben een pracht bedrag hebben ingezameld en zoals beloofd is de netto opbrengst van €312,25 overgemaakt naar de Alzheimer stichting.

Vanaf zijn beide boekjes van Lees me beschikbaar als pdf! Klik op de link om te downloaden. Proef me_logboek Lees me_handboek

Hiermee ronden we af, zetten de buikspek op het vuur en romen de melk af. Nog even schudden en dan is er boter. En natuurlijk is er wel wat over Elles zelf te melden: het is duidelijk dat ze het afgelopen jaar genoten heeft van het boek maar ook dat haar wereld steeds kleiner aan het worden is.

Met lieve groeten,Anna Dupon, Erin Stel, Henry Alles en Marike Splinter

De vele handelingen in de keuken

23 November 2021:

Lieve Lezers, de tijd vliegt, het is al weer een maand geleden dat Kook me plaatsvond en het was fantastisch. In dit bericht vind je een terugblik, de engelstalige pdf en ook een oproep om de laatste 19 Lees me boekwerken te verkopen en de opbrengst te schenken aan de Alzheimer stichting.

Kook me was een verrassende bijeenkomst van vooral jonge mensen die niet alleen soms emmers vol eten meebrachten maar ook echt wat wilden weten en dan uiteindelijk gewoon in een pan stonden te roeren, mee-aten en spraken over de toekomst van ons eten. De foto’s hier vertellen er meer over. Het weekend van – Kook me – is later prachtig verwoord door Lola Diaz Cantoni van ARTisBOOK, zie deze link.

Download nu de Engelstalige samenvatting van Lees me

Intussen is er een engelstalige samenvatting verschenen van LEES ME / English summary available of LEES ME (readme): Taste me_logboek and Read me_manual

Nog even weer over Kook me: de recepten van verschillende gerechten uit Lees me kwamen goed uit de verf en ook de toegevoegde buikspek, de poffert, zoete aardappel in koolblad en het bier waren heerlijk. Hannegijs (Lees me no. 39/200) maakte drie dagen lang kaasjes, Karin (Lees me no. 170/200) kwam al voor de opening aan met een hele lading groenten, Henry (Lees me no. 26/200) bakte poffert in de wonderpan en schudde boter in een weckpot, Anne (Lees me no. 142/200) overdonderde ons met vers en ingemaakt fruit terwijl Marike (Lees me no. 3/200) ons vanuit Parijs hielp met het marineren van bonen en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Marike on-line vanuit Parijs

Frans (Lees me no. 113/200) hielp ons intussen aan flink wat meer groente bij Tuin in de Stad. De varkens daar vonden het groenteafval en de wei (bijproduct van kaasbereiding) die we meebrachten van de vorige dag ook nog eens heerlijk. Elles (Lees me no. 1/200), die op zondag langs kwam, vond vooral de ingelegde Drentse kievitsboontjes goed. “Die gaan mee” zei ze.

ARTisBOOK (Lees me no. 115/200) was werkelijk de beste thuisbasis die we ons hadden kunnen wensen! Kook me werd daar even echt een Stenensoep evenement.

Anna (Lees me no. 4/200) moest jammergenoeg verstek laten gaan en zat thuis in Antwerpen met een heuse griep maar schreef ons nog wel een brief en stuurde een bijbehorend geluidsbestand. Jullie mogen hier er van meegenieten. De brief zien we in december terug als onze bijdrage aan het magazine Petrichor 7 van de gelijknamige uitgeverij.

En is het incomplete kookboek met Kook me nu completer geworden vraag je je misschien af? We denken dat het antwoord poëtischer is. Wat ons vooral trof is dat het weekend een nieuwe vraag opriep, namelijk: hoe kook je een groep? Dat vraagt om een heel ander inhoudelijk kookboek en toch voelt het ook als een logisch gevolg van het relatie-landschap zoals Sjef en Elles dat in 2010 in gang hebben gezet. Afgelopen week berichte Ramsey Nasr (Lees me no. 146/200) ons nog dat zijn lezerspubliek in ieder geval vind dat Varkenshuis (2011-214, het vervolg van Varkensjaar) bovenal ‘een briljante kunstenaarsactie was’. Wij gaan ons in ieder geval richten op die ene vraag.

Laten we ter afronding ons richten op de decemberdagen: er zijn nog 19 exemplaren van lees me over. Wie vind jij moeten wij absoluut nog een exemplaar schenken? En wie koopt er nog een exemplaar voor een collega, familie of vrienden, zie hier het bestelformulier. De netto opbrengst, beloven we, komt ten goede aan de Alzheimer stichting.

Met lieve groeten, Anna Dupon, Erin Stel, Henry Alles en Marike Splinter

PS Een aantal dagen na Kook me wist Elles ineens weer hoe je Henry moet bellen om te zeggen dat het leven soms saai en stom is en dat het bij Kook me wel leuk was en of ze daar nog weer naar toen kon. Dat kon natuurlijk niet meer. Ze zijn samen de volgende dag maar varkens gaan voeren in Ekehaar; dat was ook een mooie belevenis.

Oktober 2021: we spraken af om in oktober te gaan koken uit Het Incomplete Kookboek, onderdeel van LEES ME, om het zo wat completer te maken. Dus gingen we een weekend lang aan de slag gaan en haddenb dit evenement KOOK ME genoemd. KOOK ME vond plaats op 22, 23 en 24 oktober bij ARTisBOOK (een voormalige bierbergplaats en Lees me no. 115/200) in Groningen en wij samen met hen, Tuin In De Stad (Lees me no. 113/200) en lezers maakten we er iets moois van.

(met hieronder foto’s van Hannegijs Jonker, Marike Splinter, Marinus Augustijn, Henry Alles en Lola Diaz Cantoni)

September 2021: de bezorging van Lees me, liep door want ook de verkoop liep door en sommige reactie willen we jullie niet onthouden:

Friday 27th of August: Today it has been 40 years since the Women For Life on Earth marched against nuclear arms!!! Here you can find some information about how a group of young people studied what happened then to understand what is needed now

Please enjoy the work the team and I did in the autumn of 2019 thru this link here (this page would not have been possible without Glanmorgan Archives, St Fagans National Museum of History and the team of young artists, please see link here for more)

LEES ME, handgemaakt boekwerk, 1/200 tm 26/200 zijn van oud rubber, 27/200 tm 200/200 van nieuw rubber, wel allemaal met oud zoethout

Augustus 2021: Lieve toekomstige lezer, het boekwerk Lees me is klaar. Aanstaande zondag 8 augustus wordt het eerste exemplaar aan Elles Kiers overhandigd in een besloten bijeenkomst.

Een tweede presentatie van Lees me volgt op donderdag 12 augustus bij restaurant De Groene Stoel in Groningen. Vanaf 12 tot 18 uur zit Henry daar dan op het terras met een hele stapel boeken. Journalisten zijn daar natuurlijk ook welkom. Vanaf dan is Lees me beschikbaar voor die prachtige lijst van mensen die het al in de voorverkoop hebben gekocht. En natuurlijk ook voor nieuwe kopers. Er zijn nog zo’n 75 boeken te verkrijgen nu à €30,- per stuk. Voor meer informatie zie hier!

Wil jij Lees me kopen? Klik hier: https://forms.gle/sNPP2G1Sqx1r7HNq8

Ingegeven door ons eigen enthousiasme zijn we bezig met een presentatie van Lees me in oktober 2021 samen met ARTisBOOK: Kook me, een weekend vol eten en verhalen geïnspireerd door Lees me.

20 juni: De laatste aflevering van Bitterzoet TV was een feit. Een pracht aflevering met toneel en eten, met gasten on- en offline en zicht op een opener samenleving. The end of the world as we know it neemt vele betekenissen aan bleek maar weer. Dank voor de bloemen!

Copy of original banner

9th of June: The exhibition THE FUTURE HAS A PAST opens! To explore the future, we first looked to the past and delved into the national collections of Wales. The Future Has a Past reminds us that the future is not untainted. It does not lie outside our reach, nor outside our responsibility. ‘How did we get here, and how do we move forward?’ are questions this exhibition asks us to reflect on. See the website for info and podcast HERE!

5 juni: BITTER TV episode 8!!! With on-line dessert from 22.00 hours onwards!

15 mei 2021: Bitterzoet TV is toe aan zijn zevende aflevering met de titel ‘een rampzalig leven’ – en wordt gesteund door het Snelloket van de Kunstraad en speelt bijna iedere week met eten, Lees me is in ontwikkeling, het ontwerp is bijna af en wordt gesteund door meer dan 100 mensen die op voorhand het boek hebben gekocht, ook de Ceda-i-Olgica Foundation en Kunstraad Groningen steunen het project om dit boek tot stand te brengen. En last-but-not-least is er nieuws uit Wales: THE FUTURE HAS PAST gaat naar alle waarschijnlijkheid open vanaf begin juni en blijft dan 12 maanden te zien!!!

15th of May 2021: Bittersweet TV is running its the seventh episode on the 22nd of May, two more episodes are expected in June and the performances are supported by the local larger cultural institutions. Meanwhile the artbook ‘Read me’ has been pre-ordered over 115 times and therefore finds a comfortable support by over a 100 people together with the Ceda-i-Olgica Foundation and the local Groninger artsfund Kunstraad. Last but not least we can safely announce the exhibition THE FUTURE HAS A PAST will probably be opening in June and will be on show for the next twelve months.

12 april 2021: Lees me, een kunstenaarsboek gebaseerd op een logboek van kunstenaar en kok Elles Kiers, verschijnt deze zomer in een oplage van 250 genummerde handgemaakte exemplaren en een digitale tweetalige versie. En zal bestaan uit ongeveer 120 pagina’s inclusief afbeeldingen, voetnoten, context en snijplankje. Om Lees me te realiseren hebben we jouw hulp nodig. Daar hoef je niets voor te doneren. Je kunt het boek, dat € 22,- gaat kosten alvast kopen voor we het maken, zodat we zeker zijn van voldoende middelen. Stuur hiervoor een mailtje naar info@landscapelabs.nl.

11th January 2021: Opening THE FUTURE HAS A PAST is postponed and might happen in mid-spring 2021.

31 december: Wie hoort er bij jouw wij? arriveert op plek drie in de non-fictie lijst van het Dagblad van het Noorden: zie link HIER

20 september 2020: Wie hoort er bij jouw >wij<? Boekpresentatie van een heel locatie specifiek boek met een bijzondere verwijzing naar elders want voorin het boek staat duidelijk ‘voor iedereen die vastzit in kampen aan de randen van Europa’. Ik was erbij en keek erna.

Dit is Nu: Jouw ‘wij’ en Corona 

Van juni 2019 tot maart dit jaar was Jantine Wijnja voor haar project Hoe groot is jouw ‘wij’ regelmatig te vinden in de Drentse dorpen Annerveenschekanaal, Eexterveenschekanaal en Eexterveen. Daar bracht zij samen met de bewoners hun ervaring van hun omgeving én hun gevoel van verbinding en afzondering in kaart. Het resulterende boek – over zand en veen, import, roodborstjes, de gemiddelde mens, campingleven, koffie en meer – verschijnt zondag 20 september.

Ondertussen loop Dit is Nu: Corona door en is er een nieuwe vragenlijst online!

Jouw ‘wij’: voorpublicatie en bestelinformatie

Het boek Wie hoort er bij jouw ‘wij’? is vormgegeven en voorzien van extra bijdragen door Catalogtree. Het wordt uitgegeven door Wintertuin | De Nieuwe Oost en is vanaf maandag 21 september te koop in hun webshop.
(en vooruit, ook bij bol.com, maar bestel liever bij de makers).

Nieuwsgierig? Een voorpublicatie is nu al te zien op de Notulen van het Onzichtbare! 

 

DIT IS NU (Jantine Wijnja), Juni 2019, in Annerveenschekanaal

Dus op 20 september om 14:30 is het feest (voor bewoners)! 

De eindpresentatie van ‘Hoe groot is jouw ‘Wij’?’ omvat een boekpresentatie, voordrachten en muziek. De presentatie vindt plaats op het veld tussen Annerveenschekanaal, Eexterveen, Eexterveenschekanaal, Bareveld en Nieuwediep in. We zijn te gast op het land van Harm Jacob en Marga Speelman. Wethouder Co Lambert zal het eerste exemplaar van ‘Wie hoort er bij jouw ‘wij’?’ in ontvangst nemen. Dat boek is opgebouwd uit citaten uit de gesprekken die ik met jullie heb mogen voeren.
De presentatie duurt een uur, is overdekt en verloopt volgens de dan geldende regels van het RIVM.

Zondag 20 september 14:30 – 15:30 in het veld tussen de dorpen in. 
Toegang via Dorpsstraat 13, Eexterveen. 
De toegang tot het veld is links van de boerderij van Harm Jacob en Marga, via de oprit. Er kan achter de boerderij geparkeerd worden.

Laarzen aan en gaan!  De presentatie is in de buitenlucht, maar wel overdekt. Na aankomst op dorpsstraat 13 loop je ca 900 meter door het veld: laarzen aan dus, en neem bij slecht weer vooral een paraplu mee. Er is koffie en thee om ook bij fris weer warm te blijven.

Slecht ter been? Laat weten dat je komt! Dan rijden we je naar de presentatie toe en houden een stoel voor je vrij. Graag uiterlijk 17 september laten weten als je hier gebruik van wilt maken.

Terug met een boek. De aanwezigen ontvangen ter plekke een exemplaar van ‘Wie hoort er bij jouw ‘wij’?’ Kun je er niet bij zijn maar wil je wel graag een boek ontvangen? geef het vóór 17 september door (naam, straat, huisnummer), dan zorgen we dat er een exemplaar bij je terecht komt.

Na 20 september is het boek te koop via https://shop.denieuweoost.nl/ en via bol.com

MAART 2020:

foto: Lise Sennbeck, 2008, Denmark 

Ik vertel je bij deze graag over mijn avonturen van de afgelopen tijd en je met liefde wijzen op de volgende stap in het DIT IS NU project van Jantine Wijnja, een project dat grip probeert te krijgen op NU en waar ik graag bij betrokken blijf. Verder probeer ik je ook wat te zeggen over het maken van kunst in een tijd van veelheid. Maar het meest wil ik gewoon even contact maken, hoi zeggen terwijl ik ook gewoon heel stil wil zijn. Deze brief gaat daarom juist misschien over avonturen, liefde and kunst.
I hereby tell you about my adventures of the past months and with love point out to you a wonderful step in the THIS IS NOW project by Jantine Wijnja, a project that tries to get a grip on NOW, a project I like to stay involved. I will also try to tell you something about making art in a time of multitude. But mostly I just want to make contact, say hi although I want to be very silent at the same time. This letter therefore maybe is about adventures, love and art.

Vorig jaar was ik vooral bezig met inhoudelijk werken aan The Saddest Show on Earth (1972-2022), een concept-project. In een aantekening schreef ik erover: ‘wereldwijd gaan we door de historische gebeurtenis van het betreden van een nieuw tijdperk en deze traumatische gebeurtenis zal ons scheiden van het verleden / en gevoelens van verlies creëren die lokaal merkbaar zullen zijn’ en daar voegde ik aan toe: ‘We komen een tijd binnen waar de natuur geen heilig stuk mooi-igheid meer is maar een moraal vrije omgeving waar we leren dat er gewoon rampen gebeuren zonder mening, er dus zaken verloren gaan, met grote verliezen en geluk maar er zal geen fraaie prachtige natuur meer zijn dat centrale gegeven verdwijnt daarmee uit ons leven’.

Last year I was mainly working on the content of The Saddest Show on Earth (1972-2022), a concept project. In a note I wrote: ‘worldwide we are going through the historical event of entering a new era and this traumatic event will separate us from the past / and create feelings of loss that will be locally noticeable’ and I added : ‘We enter a time where nature is no longer a sacred piece of beauty but a morally free environment where we learn that disasters just happen, without opinion, with great losses and happiness, but there will be no beautiful nature left that central fact disappears from our lives’.

Portfolio for the school for the happy apocalyps

Intussen schreef ik, op zoek naar inkomen, aanvragen en voorstellen met titels als The School for the Happy Apocalyps en een operateske herziening van De Hond, een concert voor 40 honden uit 1997 (On-line research video beschikbaar op verzoek). Na eenentwintig afwijzingen ontving ik een prachtige opdracht voor het St Fagans Museum bij Cardiff en mocht dus vanaf begin oktober in Wales gaan werken aan Change & Place 2050, een te maken tentoonstelling over de toekomst met oude dingen. Heerlijk!

In the meantime, in search of income, I wrote requests and proposals baring titles like The School for the Happy Apocalypse and an operational revision of The Dog, a concert for 40 dogs from 1997 (On-line research video available on request). After twenty-one rejections I received a wonderful assignment for the St Fagans Museum in Cardiff and from the beginning of October 2019 I was allowed to work in Wales on Change & Place 2050, a possible exhibition about the future with old things. Wonderful!

Over Change & Place 2050 (later gewijzigd in THE FUTURE HAS A PAST):

Het project ontwikkelt zich door een reeks workshops op verschillende locaties die verband houden met verschillende geschiedenissen, vaak gepresenteerd als diner of lunch. In elke workshop proberen we de toekomst te modelleren aan de hand van de gepresenteerde ideeën en objecten. We zien dat er een wens is om in de gewenste toekomst het sociale weer centraal te stellen. Het lijkt erop dat zowel het kapitalisme als de bezorgdheid over het milieu onze gedachten verstoren bij het denken over die toekomst. In een van de workshops werd gezegd: “de toekomst is nu en dat mocht niet gebeuren”. ‘

About Change & Place 2050 (later on the title changed into THE FUTURE HAS A PAST):

Is developing through; a series of workshops on different sites connected to different histories, often being presented as a diner or lunch. In general we conclude that there is a desire to bring back the social to the centre of attention in the future desired. It seems both capitalism and environmental concerns disturb our thoughts in how to think about the future. As said in one of the workshops: “the future is now, and that was not supposed to happen”.’

Nu zijn we inmiddels bijna zes maanden verder en ben ik weer terug in Nederland. Het project staat stil en het gevoel van een breuk met het verleden lijkt sterker dan ooit. Met de plotselinge breuk zie ik nog duidelijker de woorden van Erin Manning uit haar The Minor Gesture voor me; ‘This art work is becoming a project that ‘acts as a bridge toward new processes, new pathways’.‘To speak of a “way” is to dwell on the process itself, on its manner of becoming’ (p47).  ‘Art as a “way” is not yet about an object, about a form, or a content. It is still on its way’.

Jake and Valentine

Now we are almost six months further and I am back in the Netherlands. The project is on hold and the sense of a break with the past seems stronger than ever. With this sudden break I see even more clearly the words of Erin Manning from her The Minor Gesture; ‘This art work is becoming a project that “acts as a bridge toward new processes, new pathways”. To speak of a “way” is to dwell on the process itself, on its manner of becoming ‘. ‘Art as a” way “is not yet about an object, about a form, or a content. It is still on its way’.

Ik heb nu in ieder geval even de tijd om de documentatie te maken voor de Levende Bibliotheek die in de tentoonstelling THE FUTURE HAS A PAST gepland staat. Voor de kaft gebruik ik textiel van Laura Ashley, het winst-bedrijf dat probeert geld te krijgen uit COVID-19 fondsen voor hun failissement dat er al maanden, zo niet jaren, aan zat te komen. Duck and Cover** blijft een leuk thema voor kleine en grote rampen.

At least now I have some time to prepare the documentation for the Living Library planned in the THE FUTURE HAS A PAST exhibition . For the cover, I use textiles from Laura Ashley, the for-profit company who is trying to get money from COVID-19 funds for their bankruptcy that was coming for months, if not years. Duck and Cover ** remains a fun theme for small and large disasters.

Duck and cover!! 

Nu over naar Jantine Wijnja voor een bericht over het project DIT IS NU.

(De tekst heb ik volledig overgenomen van Jantine Wijnja, sorry this in Dutch only)

Dit is nu***, Corona editie. De werkelijkheid van straks ontstaat nu om ons heen.
Wat zie jij veranderen? 

Voor iedereen is de werkelijkheid van nu een andere dan die van een paar weken geleden. Soms eng, soms mooi, soms verrassend of juist saai. Soms eenzaam.
We weten niet hoe het verder gaat. Wel dat de wereld ná Corona een andere zal zijn dan die ervoor.
De werkelijkheid van straks ontstaat nu om ons heen.
Wat zie jij veranderen?

Om in kaart te brengen wat wij samen zien, heb ik een korte vragenlijst opgesteld. Je vindt hem hier. Deelname is anoniem. Stuur hem ook gerust door naar anderen. 
De eerste resultaten zet ik rond 27 maart op www.ditisnu.nl, samen nieuwe vragen. Later meedoen is geen probleem, het verzamelen gaat gewoon door.

Heb je deze mail doorgestuurd gekregen en wil je op de hoogte blijven? stuur dan een berichtje met ‘ik meld me aan’ naar info@ditisnu.nl.

Doe je mee?

Dit is Nu in Annerveenschekanaal, foto: Jantine Wijnja

‘If I can’t dance I don’t want to be part of your revolution’****:

In de prachtige samenwerking in het project Change & Place 2050 was ik tegen een mooie inhoudelijke uitdaging aangelopen die kort gezegd ging over de verhouding tussen de politiek van de economie en die van een ecologie.

Om een ​​beter begrip te krijgen van wat zo uitdagend was in het project, tekende ik een tijdlijn met het hele werkproces waarin duidelijk zichtbaar werd dat er een communicatieprobleem ontstond toen de onderzoeksfase was voltooid en we begonnen met het maken van scènes en scenografieën. Iets gaan maken en iets maken wordt sterk beïnvloed door wat mogelijk wordt gemaakt in de samenwerking, met de samen genomen beslissingen en in ons geval de wens om de wereld in te trekken. Maar elke keer dat we aandacht schonken aan dat soort zaken, kwamen er meer formele vragen naar boven, waardoor we niet konden “dansen”. Op de een of andere manier bleef er geen energie over om zich tot de buitenwereld te verhouden. Maar door kunst uit te nodigen als discipline, met een kunstenaar en jongeren erbij, betekent dat in mijn ogen energie overhandigen. Het gaat immers om gelijkheid en gedeeld eigendom van een project. Het ‘If I can’t dance … ‘ statement is vooral een politieke verklaring die eist dat we samenwerken met gelijke kansen, dat vereist dus een herverdeling van energie. Het oude systeem kan niet alle energie vasthouden. De nieuwe betrokkenen hebben energie nodig om het maken van een tentoonstelling opnieuw uit te vinden. Voor mij lijkt dit te spreken over een ​​algemener begrip van duurzaamheid en gastvrijheid; samenwerking betekent herverdelen.

In the wonderful collaboration in the Change & Place 2050 project, I ran into a nice substantive challenge about the relationship between the politics of the economy and that of an ecology.

To get a better understanding of what was so challenging in the project I drew a timeline containing the whole process and it showed some kind of trouble, a difficulty in the communication that started when the research fase was finished and we started creating scenes and scenographies. Going to make something, and making something is strongly influenced by what is made possible in the cooperation with the decisions made together and our specific desire to move into the world. But every time when we gave attention to these things more formal questions arose, it prevented us from “dancing”. Somehow no energy was left over to relate to the outside world. But by inviting art as a discipline, with an artist and young people involved, it means handing over energy. It involves equality and ownership. The ‘if I can’t dance’ statement is above all a political statement that demands to be able to cooperate with equal opportunities, which implies a re-distribution of energy. The old system cannot hold on to all energy. The new people involved need energy to re-invent “making an exhibition”. To me this seems to talk of a more general sense of sustainability and hospitality; cooperation means re-distribution.

Ik denk aan de oprichting van een Do It Yourself Together Theatre Company!

I think of starting a Do It Yourself Together Theatre Company!

Zie je binnenkort, X

See you soon, X

Henry

* https://www.lwbooks.co.uk/new-formations/70/the-production-of-subjectivity-from-transindividuality-to-the-commons

**Duck and Cover (https://www.youtube.com/watch?v=IKqXu-5jw60) staring Bert the Turtle is a 1951 Civil Defense Film Written by Raymond J. Mauer and directed by Anthony Rizzo of Archer Productions and made with the help of schoolchildren from New York City and Astoria, New York, it was shown in schools as the cornerstone of the government’s “duck and cover” public awareness campaign.

***Dit is Nu is een meerjarig multidisciplinair project dat in kaart wil brengen hoe Nederland aanvoelt voor wie zich hier bevindt. Dat doet Dit is Nu door in te zoomen op de ervaring van het alledaagse. Tot een week geleden richtte Dit is Nu zich helemaal op het wij-gevoel van drie Drentse dorpen. Dat gaat straks weer onverminderd verder. Maar nu eerst dit…
**** Emma Goldman (27 June 1869 – 14 May 1940) was a Russian writer, feministanarchistatheist and wrote in ‘Living a life’

Experiments

2019

Oktober 2019: Met een prachtige werktitel, Wales Tomorrow, mag ik, met St. Fagan’s National Museum of History, werken aan een tentoonstelling die gaat openen in juni 2020. Hiervoor heb ik een concept geschreven dat gaat over verandering en plek in het jaar 2050 en waar ik de komende negen maanden aan zal werken. De TAIR is meeverhuisd naar Wales en ik ben blij om te kunnen zeggen dat ik met een pracht team hier aan de slag kan. Voor meer info, klik hier.

October 2019: Cymry Yfory or Wales Tomorrow is the working title for an exhibition to open in June 2020. Alongside this working title I have written a concept on change and place in the year 2050 that we will develop in the next 9 months as the key concept to this exhibtion. I am happy to share with you that I am the invited artist to do all of this together with a wonderful team set up by St. Fagan’s National Museum of History. For more info, click here.

Entering Wales (pic: Craig Titchener)

Mei 2019: Lieve lezer, (English translations in pink)

Er is zoveel te vertellen en er moet nog veel meer verteld worden. Waar te beginnen? De afgelopen maand was ik in Athene waar ik samen met Katie Ward en een paar andere prachtige makers een werkverblijf deed die we zelf hadden veroorzaakt. Ja, gewoon afgestudeerde theatermakers on the road die lekker hun ding doen. Met dank aan Aparamillon, Duncen Dance Center en prachtmensen als Marieke Splinter. Ik werkte vooral aan mijn The Saddest Show on Earth. Maar niet getreurd hoor er is alleen goed nieuws. Toch? Of toch niet en stond ik 22 mei om 5.50 AM naast mijn bed na een aardbeving? Wil iemand mij iets vertellen? Jij misschien?

There is so much to tell and much more needs to be told. Where to start? Last month I was in Athens, where Katie Ward and I and a few other wonderful people did a working residence that we had caused ourselves. Yes, just graduated theater makers on the road who enjoy doing their thing. Thanks to Aparamillon, Duncen Dance Center and wonderful people like Marieke Splinter. I mainly worked on my The Saddest Show on Earth. But don’t worry there is only good news. Yet? Or not, and was I standing by my bed on May 22 at 5.50 AM after an earthquake? Does anyone want to tell me something? Maybe you?

Wat gaat er binnenkort nog gebeuren? Komende vrijdag 7 juni is er een grote bijeenkomst van Jongeren in Appingedam en ik help door een workshop te geven met de naam DO IT YOURSELF TOGETHER (ja, lekker samen zelf doen! Ja, alsof ik ineens iets anders zou gaan doen?). Zie de JOT website.

What is going to happen soon? This Friday, June 7, there is a large gathering of young people in Appingedam and I help by giving a workshop called DO IT YOURSELF TOGETHER (yes, do it together yourself! As if I would suddenly do something else?). See the JOT website.

Af en toe grijp ik in deze nieuwsbrief ook even terug op wat al gebeurt is. De afgelopen maanden was er twee keer een rommelmarkt met extra’s in Egberts Lent, die mooie historische boerderij in Nieuw Annerveen, waar ik een mooi klein werkplaatsje heb. We werkten o.a. samen met Commonfare die er na die tijd weer mooie filmpjes van maakte. Natuurlijk waren er oude bekenden dus dan zie je ineens Hannegijs Jonker in een filmpje. Wie? Hannegijs Jonker, net afgestudeerd theaterdocent en de laatste bewoner van de PAIR. In het najaar van 2018 woonde Hannegijs in de PAIR en werkte vanuit daar aan haar studie en werk. Kijk maar eens op haar blog .

Occasionally in this newsletter I also look back on what already happened. In recent months there has been a flea market with extras twice in Egberts Lent, that beautiful historic farm in Nieuw Annerveen, where I have a nice little workshop. We worked together with Commonfare, among others, who made beautiful videos of it again after that time. Of course there were old acquaintances so now you can see Hannegijs Jonker in a Commonfare interview. Who? Hannegijs Jonker, recently graduated theater teacher and the last resident of the PAIR. In the fall of 2018, Hannegijs lived in the PAIR and worked on her studies and work from there. Take a look at her blog.

Dit is Nu, boekpresentatie in juni 2017 na prachtige reis in 2016

En weer naar het nu! Deze week begint het vervolg van DIT IS NU van Jantine Wijnja met het thema Hoe groot is jouw wij? Dit is Nu gaat een jaar lang in op het wij-gevoel van de bewoners van Annerveenschekanaal, Eexterveenschekanaal en Eexterveen. En keert de houten wagon, de TAIR, terug naar de veenkolonien, want Jantine gaat er mee op pad. Wie had dat gedacht? Ja, Jantine stelt vragen als: Welke verschillende soorten ‘wij’ zijn er, wie past erin en hoe rekbaar is het? Met iedereen die mee willen doen gaat ze het Wij-gevoel in kaart brengen om mogelijke recepten voor verbinding of zelfs isolatie te maken. … en natuurlijk komt er weer een boek. Hoe groot is jouw wij? is het tweede onderdeel van het meerjarige project Dit is Nu. Hier lees je meer over. Volgens mij past dit project goed in mijn visie dat ieder project kan voldoen aan drie steekwoorden: school, bibliotheek en werkplaats. Maar met enige nostalgie naar Once upon a time in het veen kun je natuurlijk ook gewoon de wagon komen bekijken zoals ie er nu bij staat. Vanaf komend vrijdag om te beginnen bij Bric & Brac te Annerveenschekanaal.

And back to the now! This week the continuation of THIS IS NOW by Jantine Wijnja starts with the theme How Big Is Your We? This is Now deals for a year with the sense of we of the residents of Annerveenschekanaal, Eexterveenschekanaal and Eexterveen. And the wooden wagon, the TAIR, returns to the peat colonies, because Jantine is going to use it. Jantine will ask questions such as: What different types of “we” are there, who fits in and how stretchable is it? With everyone who wants to participate, she will map out the We-feeling to make possible recipes for connection or even isolation. … and of course there will be another book. How big is your we? is the second part of the multi-year project Dit is Nu. I think this project fits in well with my vision that every project can meet three key words: school, library and workplace. But with some nostalgia towards Once upon a time in het veen you can also just come and see the wagon as it is. Starting this Friday at Bric & Brac in Annerveenschekanaal.

Dan nu een woord van afscheid. Beste mensen, dank jullie voor de door jullie getoonde interesse in de PAIR vanaf 2009. Wat een prachtige reis was het. Van Allardsoog via oa. Scheveningen en Coevorden naar de Dollard en Smalle Ee om uiteindelijk te landen in Groningen. En daar houdt het op. Na veel mitsen en maren ben ik op zoek gegaan naar gegadigden die de PAIR zouden willen overnemen, het liefst in zijn huidige vorm, als artistieke werkplek. En ik geloof dat het gelukt is. Marscha en Laurens gaan er mee aan de slag en we horen vast wat er gaat gebeuren. Ik ga in ieder geval weer on the road en als je kijkt naar wat ik heb gedaan in de afgelopen jaren dan maak ik meestal tafels, bouw ik huizen en maak ik reisjes. Theatrale verhalen met de wereld, met elkaar en met mij erbij.

Now a word of farewell. Dear people, thank you for your interest in the PAIR from 2009. What a wonderful trip it was. Van Allardsoog via. Scheveningen and Coevorden to the Dollard and Smalle Ee to eventually land in Groningen. And there it ends. After many hassles, I started looking for candidates who would like to take over the PAIR, preferably in its current form, as an artistic workplace. And I believe it worked. Marscha and Laurens are going to work with it and we will hear what will happen. In any case, I go back on the road and if you look at what I have done in recent years, I usually make tables, build houses and make trips. Theatrical stories with the world, with each other and with me present.

Intussen blijf ik dus zoals gezegd lekker onderweg waarmee de landschaps bibliotheek ook altijd langzaam blijft doorgroeien. Recentelijk kreeg ik van Martina dal Brollo het prachtige boek Walkscapes.

Zie je binnenkort, X

In the meantime, I keep on the road, so the landscape library always keeps growing. Recently I got the beautiful book Walkscapes from Martina dal Brollo.  See you soon, X Henry

Ps 23 juni ben ik onderdeel van het afstuderen van Alicja Ignaczak, in haar werk inSENSE, tijdens de eindexamenexpositie van de Minerva, dus Energieweg 10, 9743 AN Groningen van 13:30 – 14:00.

Ps 23 June I am part of Alicja Ignaczak’s graduation, in her work in SENSE, during the Minerva graduation exhibition, so Energieweg 10, 9743 AN Groningen from 13:30 – 14:00.

Older news:

Great videos to be found at Commonfare.net with people talking about commoning, sharing, making etc in the context of the fleemarket in Egberts Lent where the TAIR residence attended as pancake station:

Ouder nieuws:

Na tien jaar is het tijd voor de verkoop van de PAIR, zie ook de advertentie.

DE PAIR, Vraagprijs: 7000,- (ex btw)

Voor meer informatie zie: http://www.landscapelabs.nl/portfolio/pair-te-koop-pair-for-sale/

Ik nodig je uit en kijk ernaar uit je te zien. In deze e-mail vertel ik over evenementen in de komende weken waar we kunnen delen, loslaten, verkopen en/of ervaren. Ik ben geen marketeer of advertentieaanbieder ben, dus sommige teksten kunnen verwarrend of onduidelijk zijn. Het belangrijkste zijn volgens mij de mensen, data, tijden en locaties:

I invite you and look forward to see you. In this e-mail I tell of the things in the next weeks that we can share, let go off, sell and/or experience. I am not a marketeer or a ad-salesman therefore some texts might be confusing or unclear to you. I think most important are the dates, times, co-operators and locations:

 – 2 december, 14.00 uur, ‘We hebben allemaal iets te begraven’, door Lola Diaz Cantoni, locatie: PAIR (https://goo.gl/maps/WBRMJuj9N4B2) / 2nd of December, 14.00, ‘We all have something to bury’, by Lola Diaz Cantoni, location: PAIR (https://goo.gl/maps/WBRMJuj9N4B2)

Ik (www.loladiazcantoni.com) ben verheugd u uit te nodigen voor de tweede editie van ‘We all have something to bury’. Wat begon als een eenvoudige actie in Argentinië in oktober 2017, ontwikkelde zich tot wat nu een jaarlijkse actie en ontmoeting is bij PAIR (http://www.landscapelabs.nl). Deze keer zullen we ook rekenen op de geweldige aanwezigheid van Hannegijs Jonker (hannegijs.nl), de huidige kunstenaar in residentie bij PAIR. Er is een beperkt aantal schoppen beschikbaar voor mensen om te gebruiken, daarom …. (klik hier om door te lezen).

I (www.loladiazcantoni.com) am excited to invite you to the second edition of We all have something to bury. What started as a simple action in Argentina back in October of 2017, developed into what is now a yearly action and encounter at PAIR (http://www.landscapelabs.nl). This time we will also count with the wonderful presence of Hannegijs Jonker (hannegijs.nl), current artist in residence at PAIR. There will be a limited number of shovels available for people to use, therefore…. (to continu reading click here).

Gratis toegang. Om het Facebook-evenement te bekijken, klik HIER! / Free entry. To check the Facebook event, click HERE!

– 8-9 december, 9.00-17.00, Vlooienmarkt, concert en Commonfare, door Arie Mulder, Leonie Dijkema, Eva Eggens, mijzelf en anderen met op het podium: Esther de Jong, locatie: Egbert’s Lent (https://goo.gl/maps/hytVvyUnFjD2) / 8-9 December, 9.00-17.00, Fleemarket, Concert and Commonfare, by Arie Mulder, Leonie Dijkema, Eva Eggens, me and on stage: Esther de Jong, location: Egbert’s Lent (https://goo.gl/maps/hytVvyUnFjD2)

Hier kun je samenwerken, geld besparen, pannenkoeken bakken en naar muziek luisteren? Samen met de beheerders van Egberts Lent organiseer ik een rommelmarkt die net iets meer wil zijn dan alleen maar een manier om wat geld te verdienen. Ik zie het als een kans om te delen, te praten over wat we gemeenschappelijk hebben en naar wat muziek te luisteren en daarom hebben we speciale gasten uitgenodigd die de rommelmarkt op de voormalige overslagplaats Egberts Lent net iets meer een plek maken om samen te werken. Breng contant geld mee en rij er samen naar toe, voel je vrij om te vragen hoe je er moet komen, want Egberts Lent ligt niet dicht bij een bushalte!

How to co-operate, make some money, bake a pancake and listen to some music? Together with the keyholders of Egberts Lent I organise a fleemarket that wants to be just a bit more then just a way to make some money. I see it as the opportunity to share, talk about what we hold in common and listen to some music and therefore we have invited special guests that will make the fleemarket at the former transshipment place Egberts Lent just a little bit more a place of co-operation. Please bring cash and share a ride, feel free to ask how to get there as Egberts Lent is not close to a busstop!

Programma: zaterdag 8 decemeber 10.00 uur fleemarket open, 13.00 concert door Esther de Jong, 9.00-17.00 drankjes en pannenkoeken, zondag 9 december 10.00 uur avondmarkt open op zondag, 13.00 Commonfare.net met bordspel, zondag 17.00 uur drankjes en records (die we niet hebben verkocht) / 

Program: saterday 8th of December 10.00 fleemarket open, 13.00 concert by Esther de Jong, 9.00-17.00 drinks and pancakes, sunday 9th of December 10.00 fleemarket open, 13.00 Commonfare.net with boardgame, Sunday 17.00 drinks and records (that we didn’t sell)

Om meer te weten te komen over Esther de Jong, klik hier!!  / Want to know more about Esther de Jong, click here!! 

In het kort staat Commonfare voor Onvoorwaardelijk basisinkomen, Beheer van zowel gewone goederen als Commonwealth, Alternatieve deeleconomie en een Gemeenschappelijke munt. Zondagmiddag komen ze vertellen over al deze onderwerpen en wij hopen van harte dat jullie langskomen, de discussie aangaan, vragen stellen en meedoen. / More info on Commonfare,click here

En als je wilt weten wat er allemaal te koop is, check het facebookevenement hier of kijk hier: Sale pictures here!!!!

Extra: Dit is Nu is er weer!

Er zijn weer meerdere momenten waar Jantine Wijnja je voor uitnodigt. Na eerste presentaties in Nijmegen op het Wintertuinfestival afgelopen weekend ook nieuw werk in Groningen, in het Grand Theatre, in december en januari. Verwacht van Jantine daarnaast begin 2019 nieuws over de ziel van het nieuws, het beslislab en de voors en tegens van wij-gevoel. Zie hier de nieuwsbrief.

Old news:

#GOING NOMAD, 22 Juli t/m 9 September 2018, in en rond het Glazen Huis, Amstelpark

(Curatoren: Holger Nickisch en Alice Smits)

Zorgboeren

Met Dominee Perk buiten de perken gaat Henry Alles een archeologisch onderzoek1 naar de resten van Floriades, wereldtuinbouwtentoonstellingen, die zijn/worden gehouden in de periode 1972-2022. Met uiteraard de resten van de Floriade van 1972 in het Amstelpark als vertrekpunt. Maar wat zijn die resten dan? Ter inspiratie word tevens gekeken naar de beroemde Sonsbeek tentoonstelling uit 1971 met de titel ‘Buiten de perken’, waarbij de tentoonstelling zich over het gehele land uitspreidde en naar zogenaamde Floralia, een 19de eeuwse vorm van beschaving van het gewone volk door contact met huiskamerplanten te stimuleren, een gebruik dat tot in de jaren zeventig van de 20ste eeuw populair bleef. Een voorname rol in de introductie van de Floralia is gespeeld door Dominee Perk2 uit Amsterdam. En vandaar de titel Dominee Perk buiten de perken.

Final Presentation I-land by Henry Alles at ArtEZ, 15th of June 2018: I-land is an operatic performance making use of the language of theatre but also looking at the tools of other disciplines, like archaeology and crime-scene investigation. I-land is a performance in which ten artefacts are shown that I have found on this site while doing research. These elements can be called evidence if we would agree that it is a crime scene, or artefacts if we spoke of an arch
aeological excavation; they certainly are properties of this theatre performance. I have chosen to use the word artefact as the common word, and these artefacts can be objects, people and events. The artefacts that I will present are histories, people, deaths, politics, ecology, emotions, an opera and a resolution. But as in any crime-scene, or an archaeological excavation and in this theatrical telling of a story the artefacts are not all complete and present, you will be left to decide what happened or happens. 

Van 28-4 t/m 27-5 presenteert SIGN ism. Landscape Labs in de PAIR op ‘t Suikerunie terrein: Florent Poussineau, culinair kunstenaar, gestudeerd o.a aan School of Fine Arts & Formation Superieure en Design & Culinaire, ESAD Reims / From 28 April- 27 May SIGN presents in collaboration with Landscape Labs in the PAIR on the Sugarfactory area; Florent Poussineau culinary artist, studied a.o. at School of Fine Arts & Formation Superieure en Design & Culinaire, ESAD Reims.

Voor de komende tijd staat het volgende nog op het programma /For the coming months, the following program:

  • June, final presentation Henry Alles at ArtEZ, at the end of the master of theatre practices.
  • Juli, ‘Een Archeologie van de nieuwste geschiedenis’ (50 jaar Floriades tussen 1972 en 2022.) / July, An Archaeology of the most recent history (50 years of Floriades between 1972 and 2022)

20 April- 1 may, Hans VIsser took the new Scorographer In Residence to Sicily to co-operate in the Transformatorio 2018. Have a look here for more information.

19 april, Lezing Henry Alles bij Vrijdag (Groningen),  Onder de titel Gemengd Bedrijf vertelde ik niet alleen over mijn werk en werkwijze, maar ook over mijn referenties en inspiratiebronnen. /April 19, Lecture Henry Alles at Vrijdag (Groningen), in the lecture I told about my work and how I work and get inspired.

Van 16 tm 18 april 2018 was ik te gast bij de Garage CAMP van Timelab over mobiele residencies. Meer info kun je nog vinden op de website van Timelab. Ik was te gast als ervarings-deskundige en heb veel kunnen vertellen over de TAIR en de PAIR.
We spraken en werkten aan het idee om op 6,5 m2 te leven en te werken. Zoals Pia Gruter er momenteel aan werkt (zie hier) en de TAIR natuurlijk al een tijdje doet. Pia Gruter begeleidde een 4-daagse workshop met brainstorming, schetsen, bouwen, testen en ontwerpen. Van meubels tot energie, circulaire systemen of andere, er was veel ruimte voor proberen en spelen met ideeën en uittesten van concepten voor leven en werken op kleine oppervlaktes.  We werkten aan verschillende proefopstellingen/prototypes rond de thema’s ENERGY, STORAGE, WASTE, WATER.

img_8344
img_8426

12-26 april, Linda Molenaar is doing research on birds and feathers (using the TAIR as a bird watch cabon), location: Usquert in the Province of Groningen. 

2 February: Hans Visser is working in the PAIR residence. Have a look at what is he doing here.

2017

27 December: A link to the video of ‘WE ALL HAVE SOMETHING TO BURY’, a performance by Lola Diaz Cantone. is to be found HERE.

18 November 2017: ‘WE ALL HAVE SOMETHING TO BURY’, een performance van Lola Diaz Cantoni. Een gebeurtenis waarbij je brengt en achterlaat. Vele werk doet meestal het tegenovergestelde en daarom ook ben ik heel blij met dit eenvoudige concept van Lola. En haar gastvrijheid zal er zeker voor zorgen dat we ons niet alleen gaan voelen.

‘WE ALL HAVE SOMETHING TO BURY’, a performance by Lola Diaz Cantone. An event in which you leave behind and let go. Often work at the PAIR is trying to find, get and take to use for a art work. In this performance it is the other way around, which makes it great in it’s simplicity and I am happy for that. Lola’s hospitality will certainly take care that we will not feel alone.

24 augustus:

Richtje Reinsma schreef een uitgebreid artikel over Nederland Nu voor De Groene Amsterdammer en dat komt er komende week in. Vanaf donderdag in de boekhandel! zie de link: https://www.groene.nl/artikel/andermans-wij

24 juni, 7 juli en 22 augustus: Jantine Wijnja over het prachtige Dit is Nu project, in Arnhem, Amsterdam en Groningen.  Vorig jaar heeft Jantine Wijnja een prachtige reis door Nederland gemaakt met de TAIR. De Tiny artist in residence van Landscape Labs. Dat heeft een prachtig boek opgeleverd.

HOE KOM IK AAN HET BOEK? 

Nederland Nu is er! Nederland Nu is vanaf nu bestelbaar via WintertuinEn vanaf eind deze week ook bij je eigen boekhandel. ISBN: 978-90-79571-49-9 Uitvoering: Paperback met digitale component. Aantal pagina’s: 144.

Prijs: € 17,-

Maar het is natuurlijk het allerleukst als je’m komt halen in Arnhem, Amsterdam of Groningen.

24 juni : Tijdens festival Nieuwe Types is er Het officiële eerste verschijningsmoment van het boek ‘Nederland Nu’ en dat wordt gemarkeerd met een bijzonder halfuur. Met bijdragen van dichter des vaderlands Ester Naomi Perquin, tapdanser Peter Kuit, actrice Ruta van Hoof en impactproducent Noortje Kessels.

Waar: festivalavond Nieuwe Types. Theater aan de de Rijn, Rijnstraat 42, Arnhem.
Wanneer: 24 juni. Het festivalprogramma begint om 20:00
Meer informatie en kaartjes.

7 juli: Op 7 juli om 16:00 wordt Dit is Nu gepresenteerd bij M4 gastatelier. De TAIR, de mobiele artist-in-residence waarmee Jantine vorig jaar op pad was, is er bij: dit is je kans om’m heel even uit te proberen. Met muzikant Jan Klug, wildplukdrankjes van de Bloesembar, een bijdrage van ondergetekende en met een groepsperformance om tijdelijk ons ‘wij’ mee te vergroten. Leuk als je erbij bent!
Waar: M4 gastatelier, Da Costakade 158, Amsterdam.
Wanneer: vrijdag 7 juli om 16:00.  (foto: Jantine Wijnja)
22 augustus: En dus op de NOORDERZON te GRONINGEN. Literaturia verzorgt het literatuurprogramma op theaterfestival Noorderzon en heeft Dit is Nu uitgenodigd om vier korte programma’s te brengen op basis van Nederland Nu. Er zijn vier thema’s gekozen en elk programma is anders. Met tapdanser Peter Kuit, muzikant Jan Klug en impactproducent Noortje Kessels.
Waar: Noorderzon Festival, Literaturia container. Noorderplantsoen, Groningen.
Wanneer: dinsdag 22 augustus om 19:00, 20:00, 21:00 en 22:00
meer informatie: Festivalpagina Noorderzon

Dit is Nu en Nederland Nu zijn ontwikkeld in samenwerking met Literair Productiehuis WintertuinLandscape Labs – platform voor onderzoek naar de relatie tussen mens en landschap, en vormgevingsbureau Catalogtree. Project en publicatie worden mede mogelijk gemaakt door het Nederlands Letterenfonds, het Mondriaan Fonds, het AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst) en Stichting Stokroos.

Nog tm 17 juni, de laatste week van De Onkruidenier en toch ook een vervolg in augustus: De Onkruidenier heeft van begin april tot afgelopen week het Suikerunie terrein onderzocht op haar smaak en vond behalve heerlijk onkruid soms een nare bijsmaak, als buitenstaanders hebben ze het allemaal omarmd en er drank van gemaakt. Het beloofde Suikerunie-menu, dat ze wilden maken, is vervangen door een bijna letterlijke fabriek van mensen, cooperatie, inzichten en een natuur die zich niet laat intomen. De Smaak van het Suikerunie terrein werd een Verruigingsfabriek.

Het is allemaal te zien in de binnenstad van Groningen, tm 17 juni bij SIGN, Winschoterkade 10, 9711 EA Groningen. Open di t/m za: 12.00-17.00 uur & zo: 14.00-17.00 uur .

De Onkruidenier, PAIR ism SIGN en Mondriaanfonds

Het hele project is georganiseerd door PAIR/Landscape Labs & SIGN maar het harde werken is toch echt gedaan door De Onkruidenier. Mede met dank aan: Kunstraad Groningen, Mondriaan Fonds. (foto’s: Chico Bolt). In augustus zien we ze terug op de Noorderzon. Want De Onkruidenier is uitgenodigd door Platform GRAS om rondleidingen te geven. Dit worden vast prachtige vervolgen op de expedities van de afgelopen twee maanden.

Er gebeurt nog meer!:  De economie trekt aan, het suikerunieterrein groeit en er staat veel te gebeuren. Geheel tegen de verwachtingen in dan ook, het volgende gevonden in De Groene Amsterdammer: (https://www.groene.nl/artikel/er-gaat-niets-boven-groningen

De komende zomer start de actie: Alles moet weg!! Daarover later meer. Het zal in ieder geval plaatsvinden op het voormalig suikerunie terrein.

7 mei 2017:  Op het suikerunieterrein in Groningen omarmen we de verruiging.  We omarmen de verruiging zoals een invasieve exoot zich ook maar probeert te wortelen in een omgeving die hem niet lief is. Ruigte, water, gist en suiker voegen we samen om de verruiging voor een paar dagen te laten vergisten.

Op 7 mei ontkurken we de gebottelde ruigte tijdens de eerste expeditie op het suikerunieterrein.

#PAIR #SIGN #Suikerunieterrein #Mondriaanfonds #expeditie #7mei

img_5738_1215

7th of May 2017: We embrace the disorderly developments of the ‘suikerunie’ terrain. We embrace as if we are invasive exotics that have to root in the wrong place. Disorder, water, yeast and sugar brought together to ferment a couple of days. And on the 7th day of May we will uncork it during the first public expedition. Feel invited en be welcome!

17 maart / 17th of March: Het project ‘De smaak van het Suikerunie terrein’ van De Onkruidenier wordt mede mogelijk gemaakt door  / ‘The Taste of the Suikerunie terrain’ by De Onkruidenier is supported by:

logo-downloads-nl-web-zwart
logo-kunstraad_rgb-1
logo-vergunning-verleend
dsc03834

4 Januari:  De Onkruidenier op Tournee, april & mei 2017 – Suikerunie terrein Groningen. I.s.m. PAIR Landscape Labs, Sign+ en Mondriaanfonds. Vanaf het voorjaar van 2017 gaat de Onkruidenier op Tournee door Nederland. In april en mei reist de Onkruidenier naar het noorden van het land, naar het voormalige terrein van de Suikerunie. Gedurende een residentie bij PAIR Landscape Labs, wil de Onkruidenier het plantendistrict van de industrie centraal stellen. Welke vegetatie groeide er voorheen op het terrein van de Suikerunie toen het nog in gebruik was? Waar bestaat de biodiversiteit momenteel uit? Welk verhaal vertelt de transformatie van de plantensamenstelling over dit stedelijke landschap? En kun je deze transformatie proeven?

Gedurende de werkperiode in Groningen zal de Onkruidenier zich richten op het ontwikkelen van een nieuw narratief over de smaak van het Suikerunie terrein. Om het nieuwe verhaal te vertellen, creëert de Onkruidenier een smakenpalet die leidt tot het Suikerunie-Menu. Het artistieke onderzoek wordt afgesloten met een publieke expeditie op 27 mei in de vorm van een expeditie en proeverij. In april en mei is de Onkruidenier op het terrein aan de slag en deelt zijn bevindingen via www.facebook.com/tournee2017/ en via www.onkruidenier.nl

2016

student-henry_1056

11th of October: since september I am a student at the Master of Theatre Practices at the Artez in Arnhem (NL). Here I will focus on my research question for the next two years. And combine this study with working in the field on different projects. The residencies will be on and of available to others but the main focus will be on the research. 

kwartetPAIR

8 augustus: Oproep aan kunstenaars!!  Hierbij deel ik je mee dat de PAIR samen met SIGN in de nieuwe ronde zit voor de Tijdelijke Binnenlandateliers voor kunstenaars van het Mondriaan Fonds. Dus ga snel naar deze website om meer te weten te komen over hoe jij te gast kunt zijn in de PAIR in 2017. En dat misschien jij een mooie presentatie mag maken in SIGN of juist ergens buiten.

IMG_3277_1029

Intussen staat de TAIR ook niet stil. De maand juni stond in het teken van Jantine Wijnja haar project DIT IS NU. Jantine liet een prachtig boek achter in de Landschapsbibliotheek, te weten RAAS van Michelle Brouwer.

IMG_20160703_134321

De komende maand komt Sherry Aliberti naar de TAIR en gaat een boek maken over haar eigen werk. Uiteraard trekt ze er ook nog uit met de TAIR. Het gerucht is dat ze de gehele Hondsrug wil zien, dan wil afzakken naar Overijssel om te eindigen in Arnhem bij Buitenplaats Koningsweg.

Tussendoor hou ik, Henry Alles, me nog even bezig met iets bijzonders. Klik hier.

Ps het PAIR Binnenland Atelier project in 2017 wordt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan fonds.

18 juni 2016: 

18juniscreenshot

Zaterdag 18 juni nodigde Stadsambassade Groningen alle actieve en geinteresseerde stadjers uit voor een ontdekkingsreis in de eigen stad. Met o.a. een Meet up in The Big Building, masterclass van Maartje ter Veen, open tuinen en theater door Henry J Alles en een stadsexpeditie.

Henry J Alles, verkleed als nar, hield een performatieve lezing over Europa, Groningen, Suikerfabriek en de ruimtelijke ordening van ruimte. De lezing eindigde in een protestactie door idereen die er bij was tegen en voor van alles onder het motto “het is niet mijn verantwoordelijkheid”.

IMG_3153_1005
IMG_3169_1008

MEER WETEN OVER NETWERK STADSAMBASSADES: Stadsambassade Groningen is onderdeel van #nieuwnederland (zie:https://stedenintransitie.nl/), een open netwerk waarin meer dan 30 steden in Nederland m et elkaar zijn verbonden. Met Pakhuis de Zwijger, als brandpunt in Amsterdam, delen stadmakers hun kennis, kunde en enthousiasme op het gebied van voedsel, stadslandbouw, energie, duurzame (zelf)bouw, stadsontwikkeling, tijdelijk (her)gebruik, sociale ondernemen, lokaal geld, circulaire economie, (on)gelijkheid, enzovoort. 

YESEYECANDY!

11 juni:  Videoclip maken met

DSCN3976_984

Drie bandleden, drie jongeren van het Hoendiephuis: Kirsten , Hassan en Yessine. En drie begeleiders: Ingrid Lodewegen van de Rijdende Popschool en de twee kunstenaars Erik Alkema en Henry Alles. Opdracht was om een videoclip te maken in 1 dag. Samenvatting: dat is gelukt!! Met heel veel plezier hebben we gewerkt aan inhoud, decor, filmbeelden, scene’s, noem maar op. Tussendoor kregen we lunch en diner. Aan het eind van de dag tijdens het concert moesten er nog wat opnamen worden gemaakt, we sloten dan ook af met flinke publieksparticipatie. Mannen in kartonnen jurken dansten op de muziek van The Map, Erik bediende de camera en de rest hield zich bezig met het verplaatsen van decorstukken door de zaal. Samenvatting: topdag!

17 mei 2016:

Landscape Labs is een platform voor artistiek onderzoek en daarom presenteert Landscape Labs met trots de samenwerking met het project DIT IS NU van Jantine Wijnja. Ook allemaal te volgen op de speciaal hiervoor ontwikkelde website: DITISNU.NL

DIT IS NU: Een tour en een vijfjarenplan 

Schermafbeelding 2016-05-17 om 12.02.50

Wat voor bijeenkomst is typisch Nederland Nu? Wie of wat is onzichtbaar? Wat is de hedendaagse Nederlandse variant op het Wilde Westen?

Deze en andere vragen legt Jantine gedurende heel juni voor aan iedereen die ze tegen komt. Tijdens een tour van een maand waarin ze met een zelfvoorzienende mobiele woon- en werkplaats, de T.A.I.R, door Nederland reis. De antwoorden die ze krijgt tijdens deze tour bepalen waar ze de komende vijf jaar haar tijd aan ga besteden. Want op basis van de aangedragen locaties, organisaties en ontwikkelingen richt ik de komende jaren een tiental werkperiodes op locatie in.

DIT IS NU trekhaak1 met logos1_961

Tijdens de tour kun je Dit is Nu en de TAIR volgen via deze nieuwsbrief, de website, en Facebook. Op ‘Dit is Nu. Waar is de TAIR?’ kun je steeds zien waar de TAIR en ik ons bevinden.

Partners
Partners van Dit is Nu zijn Literair Productiehuis Wintertuin en Landscape Labs, platform voor onderzoek naar de relatie tussen mens en landschap. De publicaties worden gerealiseerd met en vormgegeven door het bureauCatalogtree.

17th of May 2016: 

Landscape Labs is a platform for artistic research and therefore we proudly present the cooperation with THIS IS NOW by the Dutch artist Jantine Wijnja

This is Now – a tour and a five-year project…

For all of June Jantine will be touring The Netherlands with the T.A.I.R, a sustainable mobile living-and-working station, in order to find out what life in The Netherlands feels like for those who are here. I’ll visit immigration centres, data centres, and the most mediocre county.

What type of meeting is typical for The Netherlands today? Which new customs are arising? And where does reality change faster than the fences we put up around it?

These and other questions she will pose to everyone she meets. The responses she collects will determine what she will spend her time on in the coming years. Because based on the locations, organisations and developments brought forward she will undertake a series of residencies on location, which will each result in a book, a digital intervention and a performance. Under the header: This is Now.

Partners of This is Now are Literary Production house Wintertuin and Landscape Labs, platform for artistic research on the relation between persons and their landscape. The publications will be designed by Catalogtree. During the tour I will regularly post updates on facebook and a blog (it’s in the making). Please check again soon for more details.

This is Now is made possible with the kind support of the Dutch Foundation for Literature and the AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst)

IMG_2423

7 mei 2016 / Heerlijk gewerkt in Diepenheim aan een pilot en de opzet van de nieuwe jongerentheatergroep KRANG aldaar

7th of May 2016: Did a great project in the city (!) of Diepenheim, we worked on the pilot and the the kick off of the new youngsters theatre group KRANG

16 april 2016 : Guerilla Poezie: samen met Kasper Peters heb ik daar mooi werk gerealiseerd samen met een groep jongeren. Poezieplaatsnaamborden: woorden, plaatsen en emoties komen samen op borden die op verschillende plaatsen in het dorp opduiken en weer verdwijnen. 21 mei is de eindpresentatie.

guerilla poezie

16th of April 2016: Guerilla poetry: together with poet Kasper Peters we worked with a group of youngsters. Poetryplacenamesigns: words, places to live in and emotions come together on wooden signs that are placed in in the village of Klazienaveen. Final presentation is on the 21st of May.

April 2016: Lekker werken aan ‘Here we are’ op het voormalig suikerunie terrein/ Having fun working on ‘Here we are’ project on the former sugar factory terrain in Groningen. 

Here we are: zoektocht over voormalig suikerunie terrein naar beelden en indrukken
Here we are: zoektocht over voormalig suikerunie terrein naar beelden en indrukken

28 maart 2016 / March 28 2016:  Voor het komende jaar staat het volgende op het programma /For the coming year, the following program:

  • ‘On the road III’, De TAIR gaat in april op pad met Henry J Alles/Landscape labs / In the month of April the TAIR will hit the road with Henry J Alles.
  • ‘Dit is nu’, De TAIR gaat in juni en oktober op pad met Jantine Wijnja voor haar langlopende project ‘Dit is nu’. / In the months of June and October artist Jantine Wijnja will start her long-term project ‘This is now’.
  • ‘Here we are’, vanuit de PAIR doen we onderzoek naar de mind-, matter- en powerscape van het voormalig suikerunie terrein in Groningen, medio 2016 / researching the former sugarfactory area and looking for it’s mind-, matter- and powerscape.
  • ‘Eye Candy / Grunn Flix’, een avontuurlijk project, vanuit o.a. de PAIR, waarin d.m.v. een combinatie van theater- en televisiemaken ‘de toestand’ in Groningen gepeild gaat worden: wie wordt buitengesloten en wie past er niet bij. Een nieuw op te zetten redactie gaat samen met Erik Alkema (Stichting SEENIK) en Henry Alles het gesprek aan met langs elkaar heen levende bewoners, mei-november 2016 / a adventures project in which artists Erik Alkema and Henry J Alles work with a group of youngsters on a new theatre play – tv show.
  • SIGN (een interdisciplinair nationaal podium voor actuele, experimentele kunst met aandacht voor context) gaat een kunstenaar onderbrengen in de PAIR voor een site specific onderzoek, juni/juli 2016 / Local stage for contemporary art brings a artist to stay in the PAIR for a very site specific project.
  • ‘Off the road’, De TAIR bij Egbert’s Lent/De Laadplaats in Nieuw Annerveen, performance kunstenaar Sherry Alberti gaat werken aan een boek, juli-augustus 2016. / New York artist Sherry Alberti is going to work on her new book in the TAIR.
Schermafbeelding 2016-01-10 om 14.03.23
IMG_1387_865

10 januari 2016: Mooie nieuwtjes om het jaar mee te beginnen: De TAIR verscheen afgelopen week zomaar ineens op een bekend Amerikaan weblog in een artikel over Timmerdorp Groningen. Zie hier. Intussen zijn er meerdere plannen om de TAIR weer ‘on the road’ te gaan. En hebben we de PAIR, de grote broer van de TAIR, verplaatst van Donderen naar Groningen. De PAIR staat nu op het voormalig Suikerunie terrein. Een prachtige locatie waar we rustig werken aan een nieuwe start voor deze residence. Wij staan open voor suggesties. Verder is de gehele maand de film Uitzicht nog te zien met Henry J Alles in een bijrolletje. En een gelukkig nieuwjaar gewenst. 

Schermafbeelding 2016-01-10 om 15.18.37

10th of January 2016: Small news to start the new year: this week the TAIR appeared in a weblog article on the Huffington Post. See here. In the mean time we are making plans for new ‘on the road’ projects with the TAIR. And we moved the PAIR, the bigger Landscape Labs residence, from the village Donderen tot the city of Groningen. The PAIR is now at the former sugar factory location where we work a new start. We are open to suggestions. And the rest of the month you can see Henry J Alles in the short movie UItzicht. We wish you a happy new year.

2015

10 december 2015: Afgelopen 2, 3 en 4 december zat Esther de Jong in de TAIR. De opdracht: het gedicht van de stadsdichter van Groningen Kasper Peters op muziek zetten. Het liedje is uiteindelijk op cassette opgenomen en staat nu in de TAIR om beluisterd te worden door de volgende mensen die daar komen te verblijven. Het resultaat is ook online te beluisteren: Henry’s huis en de extended versie Henry’s huis.

10th of December 2015: From the second until the fourth Esther de Jong was guest in the TAIR. Her assignment was to compose music for the poem by Kaspers Peters. The resulting song is recorded on old fashioned tape and is now available for the next guests in the TAIR. The song is also available online:Henry’s huis en de extended versie Henry’s huis.

Schermafbeelding 2015-12-10 om 10.43.45

1 December 2015: Tijdens het Let’s Gro festival schreef Kasper Peters ook een gedicht over de TAIR. Van 2 tm 4 december gaat Esther de Jong, in de TAIR, dit gedicht op muziek zetten. Het gedicht op muziek is straks altijd te beluisteren in de TAIR.

Esther de Jong is recent afgestudeerd aan de Academie voor Popcultuur en schrijft Nederlandse liedjes met een melancholische, donkere onderlaag. Haar liedjes kenmerken zich door thema’s als eenzaamheid, verwondering en verlies. Haar teksten klinken alsof ze rechtstreeks uit een dagboek komen waardoor ze heel eerlijk en gevoelig over komen. Al eerder zette ze een gedicht op muziek, ‘de mens is een zachte machine’ van Leo Vroman.

1st of December 2015: During the Let’s Gro festival poet Kasper Peters also wrote a poem for and about the TAIR. From 2 until 4 december Esther de Jong will work on the music for this poem. The song will be available in the TAIR and become part of the Landscape Library.

Esther de Jong has graduated from the Academy for poculture and writes Dutch songs filled with melancholy. Her songs are about loneliness, wonder and loss. With text that sound like diary fragments, personal and fragile. Before she wrote music for poem ‘men is a soft machine’ of the Dutch poet Leo Vroman.

Gedicht over de TAIR van Kasper Peters:

Ik ken de wisselende aanblik
van de muren om me heen
en weet hoe ze het grijs filteren
als je maar lang genoeg kijkt

vraag me niet hoe klein ik ben
en wat er binnen me gebeurt
of ik liever langs het water
in het zicht van schepen stond

in mijn gebinte kraakt verlangen
aan mijn wanden hangt het reizen
ik schenk je dekens voor de kou
en een bed om in te slapen.

November 2015: Nieuwe website speciaal voor de TAIR sinds vandaag online. Klik HIER voor TAIR.NU
November 2015: New website especially for the TAIR online today. Please click HERE for TAIR.NU

Schermafbeelding 2015-11-17 om 13.05.44

19th of November 2015: Tijdens het Let’s Gro festival op 19, 20 & 21 november zal de TAIR (Tiny Artist in Residence) op vrijdag en zaterdag te vinden zijn op de Grote markt. “Let’s Gro is een inspiratiefestival over de toekomst van de stad Groningen”. Stadsdichter van Groningen Kasper Peters zal twee dagen verblijven in de TAIR en ter plekke gedichten schrijven over inwoners van Groningen en zijn verblijfplaats. Kasper is al vanaf 1994 te vinden op verschillende podia, van achtertuinen tot Lowlands en van nachtkroegen tot poëziefestivals in Nederland en België. Speciaal voor de TAIR schrijft Kasper een gedicht dat vervolgens achtergelaten wordt waarop een volgende tijdelijke bewoner/bewoonster (wie het is blijft nog even een geheim) speciaal hiervoor muziek gaat schrijven. Het eindresultaat is een geschenk aan de TAIR én haar toekomstige bewoners zodat ze dit kunnen beluisteren tijdens een verblijf.

Let's Gro

19th of November 2015 During the Let’s Gro festival on 19, 20 & 21 November, the TAIR (Tiny Artist in Residence) will be there on Friday and Saturday at the Grote Markt . “Lets Gro is an inspiration festival on the future of the city of Groningen.” Poet of Groningen Kasper Peters will stay two days in the TAIR and write poems about people of Groningen and their whereabouts. Kasper is an active poet since 1994 at various stages, from backyards to Lowlands and night bars to poetry festivals in the Netherlands and Belgium. Kasper will write a poem especially for the TAIR  and will leave it behind for the next temporary resident (who this is remains a secret) who will write music especially for the poems. The end result is a gift to the TAIR ánd its future residents so that they can listen to it during their stay.

22 september 2015: ik heb een mooi boek gekocht van Louise O. Fresco, bij de ramsj achter mijn huis. Blijkt er op pag. 93 een rechtstreekse verwijzing te zitten naar werk van mij. Best trots ben je dan. De verwijzing is naar een pagina in ‘Graven waar je staat’ uit 2007. Ik maak volgens haar dus in ieder geval werk die de connectie legt tussen kunst en wetenschap. Lees dus ‘Kruisbestuiving, over kennis, kunst en het leven’, Louise O.Fresco, pag 93, Prometheus.Bert Bakker, 2014, isbn 978-90-3514251-0

22nd of September 2015: I just bought a beautiful book written by Louise O.Fresco, on sale near my house. On page 93, quit to my surprise, she writes about that I make the connection between art en science by distributing seed for a DIY method. It makes me rather proud. The reverence she makes is to a book published by the PeerGrouP in 2007. (isbn 978-90-3514251-0)

1 September 2015: ON THE ROAD. Landscape labs en de TAIR gaan op pad. Een nieuwe reis begint. We gaan op weg. De uitkomst is ongewis. Maar onderweg wordt het vast duidelijker. Dinsdag 2 september vertrekt de TAIR richting Vlieland voor Welcome to the waterbubble op Into the great white open. En we keren 7 september terug naar de vaste wal en gaan dan naar De Oerfloed, de leertuin van de Leerschool Permacultuur Friesland. Vanaf daar is het nog niet helemaal duidelijk hoe en waar de reis naar toe gaat. Op het verlanglijstje staan: Blokhuispoort te Leeuwarden, 15 jaar Kunsthuis Syb te Beetsterzwaag, Een aardappelwestern in Den Andel, Erica, Arnhem, Den Haag….

1st of September 2015. ON THE ROAD. Landscape labs and the TAIR or on the move. A new journey begins. We are going on the road. The final destination is not known to us. But along the way things will get clearer. Tuesday the 2nd of september we travel to the island of Vlieland for Welcome to the waterbubble on the  Into the great white open festival. And return on the 7th to Harlingen to drive toDe Oerfloed, school for perma culture, near Leeuwarden. From there it is uncertain where and how we are traveling. The wishlist contains: Blokhuispoort in Leeuwarden, attending 15 jaar Kunsthuis Syb in Beetsterzwaag, seeing a show in Den Andel, Erica, Arnhem, Den Haag….

website waterbubble

26 augustus 2015: Sneller kan haast niet, de eerste kunstenaar die reageert op de Transartists pagina door het sturen van een anzichtkaart met een verzoek om verblijf in ruil voor een boek.

26th of august 2015: It could not have been quicker I think, the first artist to respons on the Transartists page send in a postcard with a request to stay in exchange for a book.

DSCN3395_603

18 augustus 2015: Transartists vermeld de TAIR op haar website. De TAIR is nu echt een Tiny Residence en kan geboekt worden in ruil voor een boek, een film of een workshop. Zie hier de link. De eerste locatie voor de TAIR is Egbert’s Lent, een prachtige historische boerderij in de Veenkolonien. Deze boerderij is tevens de artistieke broedplek De Laadplaats.

18th of august 2015: Transartists organisation puts the TAIR residence in her program. The TAIR is there and can be booked in exchange for a book, a film or a workshop. See the link here. The first location for the TAIR is Egebert’s Lent, a historical farm in the former peat colonies. The farm is the artistic nest for De Laadplaats.

Schermafbeelding 2015-08-18 om 10.51.27

10-15 augustus 2015: Tiny Artist-In-Residence staat week lang bij Timmerdorp Groningen. Als onderdak voor HJA die een week lang meehelpt. Het zonnepaneel doet het uitstekend en de nonolet zit heerlijk. Wel veel vliegjes ‘snachts.

10th until 15th of august 2015: TAIR is at the Timmerdorp Groningen. As a shelter for HJA who is helping out there all week. The solar panel functions beautifully and the flush water free toilet is comfortable. 

website timmerdorp journaal

5 augustus 2015: website Landscape labs online! Met dank aan Marlies Molema. De website heeft nieuws en informatie over o.a. de nieuwe Tiny Artist-In-Residence. Mocht je aanvullingen hebben of suggesties hebben voor verbeteringen, of anderszins iets met ons willen delen mail dan met henry@landscapelabs.nl.

5th of august 2015: website Landscape labs is online! With the help of Marlies Molema. The website brings news and developments around TAIR and other projects. For contributions or suggestions, improvements and other info please mail henry@landscapelabs.nl.